دگردیسی درونیِ دو مفهوم رمانتیک (طبیعت‌گرایی و احساسات شخصی) در عرصه سیاست در شعر فروغ فرخزاد و سیمین بهبهانی

این پژوهش می‌کوشد دگردیسی برخی از مولفه‌های رمانتیسم را در آستانه‌های سیاست بررسی کند. هدف این تحقیق دستیابی به پاسخی در خور این پرسش است که چگونه برخی از آموزه‌های سیاسی‌تر رمانتیسم مانند کیش آزادی یا ستایش از حقوق زنان، طغیان احساسات و دفاع تمام عیار از تجربه‌ فردی چنان دامنه فراخی پیدا می‌کند که مولفه‌های غیر رمانتیسم را نیز به امور سیاسی بدل می‌کند. در این پژوهش اشعار این دو شاعر بررسی شد که افزون بر تفاوتهای فرمی در محتوا، هم فروغ فرخزاد و هم سیمین بهبهانی متفاوت هستند؛ با وجود این دو شاعر با توجه به تمامی تفاوتها به میانجی دگردیسی مضمونهای رمانتیک در شعرشان بویژه دو عنصر طبیعت‌گرایی و احساسات شخصی در آستانه‌های سیاسی به هم شبیه می‌شوند.  

the internal transformation of two romantic concepts (naturalism and personal feelings) within the scope of politics in the works of forough farokhzad and simin behbahani

the present study attempts to study the transformation of some of the components of romanticism within the political thresholds. the aim of the present study is achieving a suitable answer to how some more political doctrines of romanticism such as freedom of admiring the women’s rights, outburst of feelings, and full-scale defense of personal experiences becomes so vast that change the non-romanticism components into political issues. in the present study, the poems of the aforementioned poets, that is, farokhzad and behbahani, which are different in terms of the content in addition to form, have been investigated and analyzed. despite all the differences, they are considered to be similar in terms of political thresholds with respect to the transformation of themes, particularly naturalism and personal feelings, in their works.