نقد و بررسی زیباشناختی «نفثه‌المصدور»

«نفثه‌المصدور» را «شهاب‌الدین محمد خُرَنْدِزی نَسَوی» پس از تازش مغولان به ایران و کشته شدن «جلال‌الدین خوارزم شاه» با نثری شاعرانه می‌نویسد و در آن به شرح دردها و دربه‌دریهای خود می‌پردازد. این کتاب دارای سبکی سه‌گانه: ساده، فنی و مصنوع و سرشار از آرایه‌های درهم پیچیده و چند لایه‌ شعری است. آرایه‌ها و ابزارهای آفرینش شعر را در این کتاب براساس کاربرد و بسامد می‌توان به سه گروه تقسیم کرد: الف: بدیع لفظی: واج‌آرایی، جناس، سجع، موازنهب: بدیع معنوی: ایهام، تناسب (مراعات النظیر) استخدام، تضاد، پارادوکس، تلمیح،   ارسال‌المثلپ: بیان: مجاز، تشبیه، استعاره، کنایهدر این مقاله به اجمال برای هر یک از آرایه‌ها، نمونه‌هایی از هر دست آمده است.  

The Aesthetical Criticism of “Nafsat-ol-Masdoor”

  “Write so that they would know that the Mill of Time has evolved spirits Several times, killing it, though it is still alive.”   Ahmad Tahan.PH.DAbstract“Nafsat-ol-Masdoor” was written by “Shahab-Eddin Mohammad Khorandezi Nasavi” after the Mongols attacked Iran, killing “Jalal-Eddin Kharazm Shah”. He wrote it in e poetical prose style, describing all his own pains, sufferings and wanderings.This book bears three separate styles; plain, technical and literary and full of complex and integrated literary multi-layered poetical ornaments. The ornaments and devices used for creating poetry in this book are divided into three groups on the basis of their function and frequency.Verbal rhetoric; phoneme ornament, puns, versification and parallelismSpiritual rhetoric: equivocalness, paradox, allusion, proverb, etc.Expression; imagery, simile, metaphor, irony. This article in brief offers examples for each of these literary figures of speech.