|
|
|
|
تحلیلی بر کاربرد هنری فعل در غزلهای سعدی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ایران زاده نعمت الله
|
|
منبع
|
پژوهش هاي ادبي - 1382 - دوره : 1 - شماره : 2 - صفحه:37 -62
|
|
چکیده
|
عناصر دخیل و موثر در شیوایی و زیبایی غزل سعدی شایان بررسی و سنجش با دیگر شعرهاست تا آشکار شود چراکسانی که به هنر شعر علاقه دارند از غزل سعدی لذت بیشتری می‌برند. با بررسی ویژگیهای نحوی، نظام تعدی، فرایندهای‌معنایی و زوجهای مجاور افعال، می‌توان تا حدودی هنر زبانی استاد سخن را نمایاند. در بررسی نحو غزل سعدی، ملعوم شد در هر بیت بیش از یک فعل و گاه سه فعل هست. افعال وجودی و مادی از بسامدبیشتری برخوردار است، لذا ایجاز بلاغی با پویایی و حرکت همراه است. زوجهای مجاور افعال به صورتهای متضاد، تکرارصیغه‌های مختلف، تکرار جزء پیشین فعل و کاربرد بلاغی ترکیبات فعلی، از عناصر مسلط و سبکی غزلهای سعدی است. از جمله پرکاربردترین شگردهای بلاغی در ترکیبات فعلی، که به ابهام ادبی و تصویر آفرینی کمک کرده و سبب‌غریب سازی و اعجاب هنری و التذاذ عاطفی گشته است، این شگردها را می‌توان نام برد: مشاکله، استخدام، ایهام، متناقض‌نمایی، کنایه، استعاره تبعیه و کنایی، اسناد مجازی. توازن نحوی با تجانسهای آوایی و سایر تناسبات موسیقایی بین زوج‌فعلها به توازن سبکی منجر شده است. ترکیبات کنایی از نوع قاموسی، زودیاب و ایما است. بیشتر این ترکیبات با اعضا وجوارح انسانی ساخته شده و در خدمت زمینه غنایی غزل قرار گرفته است.
|
|
کلیدواژه
|
غزلهای سعدی، شعر فارسی، نحو غزل، تحلیل هنری غزل، معانی و بیان
|
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبایی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
An Analysis on Retoric Application of Verbs in Sa'di'sGhazals
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
Abstract
|
Those elements effective in eloquence and elegance of Sa’di’s Ghazals is both worth surveyving and comparing with other lyric poems in order toreveal This fact why his Ghazals are Supposed tobe more delightful than theothers.Analysing The syntax of his words, one might show his unquestion able command and intellect in laguagu and literature.The Exist of more than one Verb in Each Verse and The frequenc of material verb, denotes Eloquenc Ellipsis and motion.The couple verb has found rhetorical Application in various way. For grounding, paradox, ambiguity, synecdoche, metafore and personification are the most impartant figures of speech and retoric usingverbs in Sa’di’s Ghazals
|
|
Keywords
|
Persian poem ,syntax of words ,Artistic analysis of words ,Meanings and expression
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|