بلاغت اسطوره (بررسی بنیاد اساطیری یک تصویر رایج در شعر فارسی)

پرسش اصلی این مقاله‌ این است که آیا اسطوره می‌تواند حضوری ناخودآگاهانه در فرایند شکلگیری فرم ادبی داشته باشد؛ برای پاسخ به این پرسش ابتدا با رویکردی توصیفی‌‌تحلیلی لایه‌های دوگانه‌ باورهای اساطیری درباره‌ رابطه‌ آب و باران، باروری و نعمت‌بخشی با خویشکاری اصلی پادشاه در یک نظام سیاسی‌‌فرهنگی تشریح شده است. در ادامه یافته‌های این مقاله نشان می‌دهد که باور به رابطه‌ شاه و مجموعه‌ عقاید مرتبط با آب و باران منبع مهم و موثری در شکلگیری ناخودآگاهانه‌ رایجترین و پربسامدترین خانواده‌ تصویری در شعر مدحی فارسی بوده است. هم‌چنین این مقاله با توضیح رابطه‌ اسطوره و ادبیت و بررسی روابط متناظر مفهوم شاه با آب و باران و باروری و تحلیل ویژگیهای شاه اسطوره‌ای، ابعاد تکوین یک کلیشه‌ تصویری متکرر را مورد بررسی قرار می‌دهد.

Mythical rhetoric Investigating the mythological foundation of a common image in Persian poetry

The main question of this article is whether myth can have an unconscious presence in the process of forming a literary form; to answer this question, first, with a descriptiveanalytical approach, the two layers of mythological beliefs about the relationship between water and rain, fertility and blessing with the kingchr('39')s main function in a politicalcultural system are explained. The findings of this article show that the belief in the relationship between the king and the set of beliefs related to water and rain has been an important and effective source in the subconscious formation of the most common and frequent system in Persian poetry. This article also examines the relationship between myth and literature and examines the corresponding relationship between the concept of the king and water and rain and fertility and analyzes the characteristics of the mythical king, examines the dimensions of the development of a recurring image stereotype.