رمزگشایی نشانه‌های ارتباط غیرکلامی در کلیله و دمنه

نویسندگان در این مقاله به رمزگشایی نشانه‌های ارتباط غیرکلامی در سه راه نشانه‌های دیداری (70 نشانه)، نشانه‌های آوایی (22 نشانه) و نشانه‌های مربوط به فاصله بدنی (12 نشانه) پرداخته‌، و نشان داده‌اند که چگونه نصرالله منشی با کاربرد آگاهانه از زبان بدن حتی برخی حالات و حرکات حیوانات زمینه افزایش ظرفیت نمایشی قصّه‌ها و ملموستر ساختن آنها فراهم آورده است. در این تحلیل نشان داده‌ شده است که رمزگان زبان بدن در کلیله و دمنه صرفاً خاستگاه ارادی و اختیاری ندارد، بلکه برخی از این حالات مانند حالات پیشانی بیشتر جنبه وراثتی و غیرارادی دارد. افزون بر این در این رمزگشایی نشان داده شد که بهره‌گیری از رمزگان ارتباط غیرکلامی در کتاب کلیله و دمنه نه تنها از حالات و هیجاناتِ شخصیتها پرده برداشته، بلکه به‌عنوان عنصری اصلی به وقوع برخی از حوادث اصلی در حکایات منجر شده است.

Decoding non-verbal communication signs in Kelile and Demne

All actions and reflections of behavior in interpersonal and social interactions are the result of the quality of communication. The nonverbal communication channel, with its emphasis, complementary and substitution functions and ..., makes it possible to communicate more deeply with the channel of verbal communication. The book of Kelile and Demne Nasrollah Monashi, which is one of the results of ancient India and one of the most important Persian literary texts of the sixth century, has used many signs of nonverbal communication in constructing its anecdotes. The authors of this article have decoded nonverbal communication symptoms in three channels of visual cues (70 signs), phonetic cues (22 signs), and physical distance cues (12 signs) and demonstrated how Nasrallah Manashi was consciously using body language The authors of this article have decoded nonverbal communication symptoms in three channels of visual cues (70 signs), phonetic cues (22 signs), and physical distance cues (12 signs) and demonstrated how Nasrollah Monshi was consciously using body language Even some animal states have provided the context for increasing the storytelling capacity of their stories. The analysis has shown that body language codes in Kelile and Demne are not merely voluntary and voluntary in origin, but some of these states, like frontal states, are more hereditary and involuntary. In addition, it was shown in this decoding that the use of nonverbal cues in the book of Kelile and Demne not only revealed the moods and emotions of the characters, but also as an important element leading to some major events in the anecdotes.