طرحواره‌های تصوری در اشعار فروغ فرخزاد از دید بوطیقای شناختی

در این پژوهش تلاش شده است که در چارچوب بوطیقای شناختی به تحلیل دو شعر «دلم برای باغچه می سوزد» و «پنجره» از فروغ فرخزاد پرداخته شود و کارکرد طرحواره ها در هر شعر مورد بررسی قرار گیرد. طبق بررسیها دو طرحواره «مرگ» و «تجسم» بیشترین بسامد وقوع را بین طرحواره های موجود در این دو شعر فرخزاد دارد. همچنین بازنمایی طرحواره ای در عموم طرحواره های دو شعر مورد نظر با تقویت طرحواره های تصوری خواننده اتفاق می افتد. از آنجا که داشتن دیدی واضح از متن و بافت، شرایط و کاربردها و دانش و بینشها رمز فهم مسائل مربوط به ارزش، جایگاه و معنای ادبی است، بوطیقای شناختی ابزاری مناسب برای دستیابی به این مقصود به نظر می رسد.