خودآگاهی و مرگ سوژه در یک رمان پسامدرن فارسی، تاریخ سری بهادران فرس قدیم

در این مقاله رمان تاریخ سری بهادران فرس قدیم، نوشته سیروس شمیسا از منظر شیوه های کسب آگاهی، رسیدن به خودآگاهی، شرایط متنی پیدایش چنین موقعیتی و تاثیر آن بر ذهن و زیست انسان در وضعیت پست مدرن تحلیل شده است. مبانی نظری این تحقیق بیشتر منابع فلسفی است و قصد این بوده است تا وضعیت انسان به عنوان انسان ، نه به عنوان شخصیت داستانی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد؛ بدین ترتیب مشخص شده است که انسان در شرایط خودآگاهی پسامدرن، سوژه ای است که تکامل و تمامیت وی ناممکن است؛ شرایطی که ویژگیهای ابژکتیو (عینی) انسان را تقویت می کند و از آن به مرگ سوژه تعبیر می شود.