برآورد نرخ ترجیح زمانی در مدل sdf رفتاری و سنتی و سنجش آن با عدالت بین‌نسلی

نرخ ترجیح زمانی واقعیتی است که در جهان خارج و واقعیت وجود دارد و برخی از اقتصاددانان نیز بر این عقیده‌اند که نرخ ترجیح زمانی صفر با عدالت بین‌نسلی سازگار می‎باشد. برخی از اقتصاددانان مسلمان نیز بر این عقیده‌اند که ارزش‌های اسلامی به‌دنبال کاهش این واقعیت خارجی بوده و در نتیجه صفر یا نزدیک به صفر شدن نرخ ترجیح زمانی را شاخصی برای نزدیک شدن جامعه به عدالت بین‌نسلی می‎دانند. با فرض اینکه میزان نرخ ترجیح زمانی شاخصی برای نزدیک شدن جامعه به عدالت بین‌نسلی باشد، بنابراین، همیشه می‌توان با اندازه‌گیری این شاخص، میزان فاصله جامعه را از ارزش عدالت بین‌نسلی اندازه‌گیری نمود.روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری این نرخ با توجه به عوامل تاثیرگذار بر آن وجود دارد که یکی از این روش‌ها براساس برآورد عامل تنزیل تصادفی (sdf) رفتاری و یا سنتی می‌باشد و این تحقیق نیز در نظر دارد که با استفاده از داده‎های بازار سرمایه ایران و با کمک مدل‎های sdf رفتاری و سنتی به برآورد نرخ ترجیح زمانی بپردازد.نتایج تحقیق نشان می‌دهد عامل ترجیح زمانی در مدل‌های (sdf) سنتی و (sdf) رفتاری به ترتیب 0.98 و 0.84 بوده و چون نرخ ترجیح زمانی به دست آمده از عامل ترجیح زمانی در مدل سنتی برابر با 0.12 و در مدل رفتاری برابر با 0.19 می‌باشد، بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که مدل قیمت‎گذاری حاوی احساس، فاصله جامعه را از جامعه عدالت محور بین‎نسلی دورتر نشان می‌دهد.

estimation of time preference rate in behavioral and traditional sdf model and measuring it with intergenerational justice

time preference rate is a fact that exists in the outside world and reality, and some economists also believe that zero time preference rate is compatible with intergenerational justice. some muslim economists are also of the opinion that islamic values seek to reduce this external reality, and as a result, they consider the time preference rate to be zero or close to zero as an indicator of the society's approach to intergenerational justice. assuming that the rate of time preference is an indicator for society's approach to intergenerational justice, therefore, it is always possible to measure the distance of society from the value of intergenerational justice by measuring this index.there are different methods to measure this rate according to the factors affecting it, one of these methods is based on the behavioral or traditional stochastic discount factor (sdf) estimation, and this research also intends to use data from the iranian capital market. and with the help of behavioral and traditional sdf models to estimate the rate of time preference.the research results show that the time preference factor in traditional sdf and behavioral sdf models is 0.98 and 0.84, respectively, and because the time preference rate obtained from the time preference factor in the traditional model is equal to 0.12 and in the behavioral model is equal to 0.19. therefore, it can be concluded that the emotional pricing model shows the distance of the society from the intergenerational justice oriented society.