بررسی نسبت کارایی و عدالت در اقتصاد اسلامی در مقایسه با مفهوم کارایی در اقتصاد متعارف
|
|
|
|
|
نویسنده
|
لشکری علیرضا
|
منبع
|
جستارهاي اقتصادي با رويكرد اسلامي - 1398 - دوره : 16 - شماره : 32 - صفحه:149 -176
|
چکیده
|
قواعد و اصولی که جامعه را در بهرهبرداری از منابع و امکانات و همچنین توزیع مواهب میان آحاد جامعه سامان می بخشد از مباحث بنیانی عرصه نظریه های علوم اجتماعی است. کارایی نمادی از رشد بوده و بهعنوان سازوکاری برای تنظیم مناسبات جامعه شناخته میشود. از سویی طرفداران عدالت اجتماعی در دهههای اخیر با یادآوری لزوم توجه بیش از پیش به آن، عدالت را بهعنوان والاترین معیار برای سازماندهی جامعه مطرح کردهاند. این دو رویکرد اخیر تقابل میان کارایی و عدالت را به یکی از منازعات محوری اقتصاددانان تبدیل نموده و نسبت این دو مفهوم را به سوالی اساسی تبدیل کرده است. این مقاله براساس بررسی منابع و اسناد معتبر و با استفاده از روش توصیفی−تحلیلی، نسبت عدالت و کارایی در نظام اقتصادی اسلام را بررسی کرده و نتیجه میگیرد کارایی موثرترین استفاده از منابع و ابزاری برای تحقق عدالت بوده و در نتیجه تقابلی میان این دو مفهوم وجود ندارد.
|
کلیدواژه
|
کارایی، کمیابی، عدالت، منابع، هدف، رفاهگرایی، فرا رفاهگرایی
|
آدرس
|
پژوهشگاه حوزه و دانشگاه, ایران
|
پست الکترونیکی
|
askr110@gmail.com
|
|
|
|
|