تعیین مولفه‌های تاب‌آوری با تاکید بر آسیب‌پذیری اقتصاد ایران

تاب‌آوری اقتصادی به توان مقابله با شوک‌های مختلف اقتصادی و میزان بازیابی پس از بروز بحران‌ها اشاره دارد. هدف از این مقاله تعیین مولفه‌های موثر بر تاب‌آوری اقتصاد ایران است. بر این اساس، با توجه به ادبیات موجود تاب‌آوری و با استفاده از رویکرد نظریه داده بنیاد، اشباع نظری در خصوص مقولات تاب‌آوری اقتصاد ایران حاصل شده و با رویکرد میانگین‌گیری مدل بیزی، عوامل تشکیل‌دهنده شاخص احصاء شد. با استفاده از رویکرد میانگین‌گیری بیزی و در حضور 63 متغیر، 7 متغیر شاخص ریسک، نسبت درآمد نفتی به کل درآمد دولت، نرخ رشد درآمدهای نفتی دولت، نرخ تورم، نسبت بدهی دولت به سیستم بانکی به نقدینگی، نسبت کسری بودجه به تولید ناخالص داخلی و نوسان نرخ رشد نقدینگی، به‌عنوان مهم‌ترین متغیرهای مشخص‌کننده‌ تاب‌آوری اقتصاد ایران شناخته شدند. بنابراین، توجه به سیاست‌گذاری در جهت کاهش آسیب‌پذیری بخش‌های اقتصادی با در نظر گرفتن تاثیر این متغیرها توصیه می‌شود.

Determining the Resilience components with an emphasis on Iran’s Economic Vulnerability

Economic resilience refers to the ability to cope with various economic shocks and the extent of recovery after a crisis. The purpose of this paper is to determine the effective factors in Iran’s economic resilience index.  According to the existing resilience literature, and using the grounded theory approach, theoretical saturation was obtained with respect to the economic resilience components and indicator factors by using the Bayesian Model Averaging (BMA) approach. In the presence of 63 variables, seven variables were identified which include: risk index, oil revenue to total government revenue ratio, the growth rate of government oil revenues, inflation rate, the ratio of government debt to the banking system to liquidity, the budget deficit to GDP ratio and the fluctuation of the growth rate of liquidity, as the most important variables determining the resilience of Iran’s economy. Therefore, it is recommended to policymakers to reduce the vulnerability of economic sectors, by taking into account the impact of these variables.