شناسایی و ارزیابی شیوع قارچ‌ های همراه با بیماری ذغالی در جنگل های بلوط ایران

گونه های جنس بلوط spp. (quercus) مهم‌ترین درختان جنگلی در ایران و دنیاست. در دهه اخیر بیماری پوسیدگی ذغالی بلوط با توجه به شرایط اقلیمی پیش آمده شامل کاهش بارندگی و خشکسالی های متعدد به طرز چشمگیری در مناطق جنگلی زاگرس و همچنین هیرکانی افزایش یافته است. این بیماری منجر به نکروز موضعی یا سیستمیک، زوال و مرگ درختان آلوده طی یک یا چند سال می‌شود و دارای یک تعامل و رقابت پیچیده بین درختان با عوامل زنده و غیرزنده محیطی است. این تحقیق برای بررسی آخرین وضعیت ابتلای درختان بلوط در هفت استان کشور شامل کرمانشاه، ایلام، لرستان، کردستان، خوزستان، مرکزی و گلستان به بیماری پوسیدگی ذغالی، شناسایی قارچ های عامل بیماری پوسیدگی ذغالی و بررسی شیوع هریک از عوامل بیماری زا در طی سال‌های 1400 1401 انجام گرفت. پس از نمونه برداری از بافت‌های آلوده درختان بلوط، نمونه‌ها کشت شده و عوامل بیمارگر جداسازی شده با استفاده از صفات ریخت شناسی و کلیدهای قارچ‌ شناسی شناسایی شدند. شناسایی ریخت‌شناسی نمونه‌ها با داده های توالی ناحیه its rdna و ß tubulin تایید شد. قارچ‌های بیمارگر پوسیدگی ذغالی گونه‌هایbiscogniauxia mediterranea و obolarina persica بودند و شیوع این آنها در استان‌های مورد بررسی متفاوت بود. بیشترین شیوع قارچ b. mediterranea در استان لرستان و بیشترین شیوع قارچ o. persica در استان ایلام مشاهده شد. نتایج این تحقیق ضمن افزودن به داده های نسبتاً کمیابی که در مورد فراوانی هریک از قارچ های عامل پوسیدگی ذغالی در استان‌های مختلف وجود دارد، آخرین وضعیت از ابتلای درختان در هریک از مناطق به بیماری پوسیدگی ذغالی را نیز تبیین می‌نماید. نتایج این تحقیق آخرین وضعیت بیماری ذغالی روی درختان بلوط و همچنین فراوانی دو گونه b. mediterranea و o. persica را در استانهای مورد مطالعه نشان میدهد. بدین ترتیب نتایج این مطالعه تکمیل کننده دادههای نسبتا محدود موجود در مورد شیوع هر یک از این بیمارگرهای قارچی در استانهای مختلف و وضعیت فعلی آلودگی بلوط در هر یک ازمناطق مورد مطالعه می باشد.

identification and prevalence of fungi causing charcoal rot in oak forests of iran

oaks (quercus) are among the most important trees found in forests iran and rest of the world. over the last decade, oak charcoal disease (ocd) has become more common in numerous forest areas in the zagros and hyrcanian regions, largely due to reduced rainfall and multiple droughts. this disease causes local or systemic necrosis, wilting, and even death of infected oak trees within one or more years. in addition, there is a complex interaction between trees and biotic and abiotic environmental factors. this study was conducted in 2020 2021 on oak trees in seven provinces of the country, namely khuzestan, ilam, lorestan, kurdistan, khuzestan, isfahan and golestan, to analyze and determine the current status of oak trees in terms of ocd and the causative fungal pathogens. for this purpose, samples of infected oak trees were collected and then the causal agents of the disease isolated and identified morphologically. detection of the samples was confirmed by sequencing the fungal its1 5.8s its2 and ß tubulin gene. the results showed that the most prevalent fungal pathogens of ocd in the samples were biscogniauxia mediterranea and obolarina persica. the prevalence of these fungi in the studied provinces varied, with the highest prevalence of b. mediterranea in lorestan and the highest prevalence of o. persica in ilam. the results of this study complemented the existing relatively limited data on the prevalence of each fungal pathogen of ocd in different provinces. in addition, the current status of oak infection in each of the studied regions was clarified.