ارزیابی حساسیت برخی از درختان چوبی و ارقام انگور به Neofusicoccum parvum و Diplodia seriata همراه با زوال انگور در ایران

در این مطالعه 10 رقم انگور شامل: یاقوتی سیاه، عسکری زرقان، خلیل بوانات، بی‌دانه قرمز قزوین، بی‌دانه سفید قزوین، یاقوتی سفید، ریش بابا، رطبی، سیاه سی سخت و سیاه و هم‌چنین 14 گونه درخت شامل: هلو، سیب، زردآلو، بید، چنار، انجیر، سنجد،نارون، اقاقیا، توت، پسته، بادام، زبان گنجشک و انار انتخاب و از نظر میزان آلودگی به دو گونه neofusicoccum parvum و diplodia seriata که از درختان انگور با علایم زوال در ایران جداسازی شده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند. عمل مایه‌زنی با قرار دادن یک بلوک میسلیومی چهار میلی‌متری از محیط کشت هفت روزه جدایه‌ها در زخم‌های مصنوعی ایجاد شده در قلمه‌های ریشه‌دار شده انگور و شاخه‌های درختان به ترتیب در شرایط گلخانه‌ای و مزرعه‌ای انجام شد. علایم خارجی بیماری و طول لکه‌های ایجاد شده بعد از چهار ماه مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج به‌دست آمده d. seriata در همه تیمارها، لکه‌های کوچک‌تری را نسبت بهn. parvum ایجاد نمود هر چند که نسبت به شاهد تفاوت معنی‌داری را نشان داد. بزرگ‌ترین و کوچک‌ترین لکه‌های تولید شده توسط هر دو گونه به ترتیب بر روی ارقام یاقوتی سیاه و سیاه دیده شد. بر اساس نتایج به دست از مایه‌زنی درختان در شرایط مزرعه‌ای، هر دو گونه کوچک‌ترین لکه‌ها را روی انار ایجاد کردند. در این خصوص بزرگ‌ترین لکه‌های ایجاد شده توسط n. parvum و d. seriata به ترتیب روی شاخه‌های پسته و سیب دیده شد. به‌طور کلی این مطالعه نشان داد که وجود d. seriata و n. parvum در پوشش گیاهی و باغ‌های نزدیک به تاکستان‌ها، به عنوان یک میزبان متناوب، می‌تواند سلامتی باغ‌های انگور را تحت تاثیر قرار دهد.