فراوانی جداسازی برخی از میکروارگانیسم‌ها و بیمارگرهای گیاهی همراه با عارضه واکاری باغ‌های هلو در استان چهارمحال و بختیاری

در حال حاضر، عارضه واکاری یا کوتاهی عمر درختان هلو، در باغ‌های واکاری شده، به‌عنوان مهم‌ترین عامل محدودکننده تولید این محصول در استان چهارمحال و بختیاری است. طی سال‌های 96-1393 ضمن بازدید از باغ‌های هلو واکاری شده در این استان 108 نمونه از اندام‌های گیاهی و خاک اطراف ریشه (فراریشه) جمع‌آوری شد و موردبررسی آزمایشگاهی جهت جداسازی و شناسایی میکروارگانیسم‌ها و بیمارگرهای همراه با علائم عارضه واکاری هلو قرار گرفت. علائم عارضه به‌صورت زردی عمومی و کلروز، کم‌رشدی، خزان زودرس، تغییر رنگ برگ‌ها، پوسیدگی طوقه و ریشه، شانکر و مرگ درختان جوان بود. از نمونه‌های گیاهی و خاک به ترتیب فراوانی جدایه‌هایی از تاکسون‌های bacillus sp، fusarium sp، pseudomonas flourescens،mesocriconema xenoplax ، aspergillus sp،  alternaria sp، pantoea agglomerans، arthrobacter sp، phytophthora sp، pseudomonas syringae، pseudomonas putidae، verticillium dahliae، dematophora necatrix، trichoderma sp، streptomyces sp، meloidogyne sp، pratylenchus sp، paratylenchus sp ، stenotrophomonas maltophilia ، pythium sp و rhizoctonia sp جداسازی و شناسایی شد. حدود 11% جدایه‌ها نیز ناشناخته بودند.میزان عارضه واکاری و جداسازی این میکروارگانیسم‌ها در باغ‌هایی که بلافاصله پس از امحاء درختان کشت قبلی احداث‌شده و یا گونه مشابه قبلی کشت‌شده حدود 30% بیشتر از باغ‌هایی است که حداقل یک سال به‌صورت نکاشت (آیش) بوده است. بر این اساس می‌توان گفت این عوامل مهم‌ترین عوامل زنده همراه با عارضه واکاری و کوتاهی عمر درختان هلو در استان چهارمحال و بختیاری هستند. آزمایش‌های اصول کخ برای تعیین نقش و سهم این میکروارگانیسم‌ها در ایجاد این عارضه ضروری است.