استفاده از ژن پرآزاری سیرینگومایسین در گروه‌بندی جدایه‌هایpseudomonas syringae pv. syringae عامل شانکر درختان زردآلو و بادام

در سال های اخیر با توجه به گسترش بیماری شانکر درختان زردآلو و بادام مشکوک به آلودگی با عامل pseudomonas syringae pv. syringae (pss) در استان آذربایجان شرقی، جهت ردیابی و شناسایی برخی از خصوصیات فنوتیپی و ژنوتیپی جدایه های بیمارگر pss، نمونه برداری از 13 منطقه مختلف جغرافیایی استان انجام شد. از نمونه های مشکوک با علایم ظاهری شانکر، تعداد 14 جدایه باکتری گرم منفی و تولیدکننده رنگدانه فلورسنت، بر اساس آزمون های بیوشیمیایی و افتراقی lopat و gatta به عنوان pss شناسایی شدند. جدایه ها اختلاف بسیار جزیی در آزمون های مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی نشان دادند. تعیین ترادف بخشی از ناحیه ژنی rpod، نتایج آزمون های مورفولوژیکی و فنوتیپی را تایید نمود. جدایه ها تفاوت معنی داری در مهار رشد رویشی پرگنه قارچ geotrichum candidum با تولید زهرابه داشتند. در تمامی جدایه های pss قطعه 725 جفت بازی ژن syrb دخیل در سنتز زهرابه سیرینگومایسین ردیابی گردید. جدایه ها بر اساس آزمون بیماری زایی روی سرشاخه های بریده زردآلو به دو گروه پرآزار و کم آزار تقسیم شدند. تعیین ترادف بخشی از ژن syrb و رسم تبارنما با روش بایزین نشان داد که در میان ده جدایه مورد بررسی تنوع ژنتیکی وجود داشته و جدایه ها به دو گروه کاملا متمایز تقسیم شدند. گروه بندی حاصله با گروه بندی به دست آمده بر اساس تعیین ترادف بخشی از ژن خانه دار rpod مشابهت داشت.