تاثیر آستانه ای بدهی های دولتی بر مصرف بخش خصوصی درکشورهای عضو اوپک

طی دهه گذشته و به‌ویژه بعد از بحران مالی جهانی اخیر، برنامه‌های مالی دولت‌ها و اثرات آن‌ها بر متغیرهای کلان اقتصادی، موضوع محوری مباحث بین اقتصاددانان بوده است. مصرف بخش خصوصی نیز از جمله متغیرهایی است که در ارتباط تنگاتنگ با برنامه‌های دولت قرار دارد. اهمیت موضوع مصرف بخش خصوصی از یک سو و مشکل کسری بودجه مزمن و رشد فزاینده بدهی‌های دولتی در کشورهای در حال توسعه از سوی دیگر، نیاز به بررسی رابطه این دو متغیر را پررنگ‌تر می نماید . در این مقاله، اثرات غیر‌خطی بدهی‌های دولتی بر مصرف بخش خصوصی در کشورهای عضو اوپک برای دوره زمانی 2012-2000 با استفاده از مدل رگرسیون انتقال ملایم پانلی(pstr) مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور از نسبت بدهی دولتی به تولید ناخالص داخلی به عنوان متغیر انتقال استفاده شده است. نتایج برآورد مدل حاکی از وجود رابطه غیرخطی قوی میان متغیر‌های مورد مطالعه بوده و یک مدل دو رژیمی با حد آستانه‌ای 7 درصد و پارامتر شیب 8669/1 را پیشنهاد می‌کنند. در رژیم اول، بدهی‌های دولتی اثر مثبت بر مصرف خصوصی دارد اما با عبور از حد آستانه‌ای در رژیم دوم دارای اثر منفی می‌باشد. لذا در سطوح بالای بدهی‌های دولتی، چون احتمال عدم توانایی دولت در بازپرداخت بدهی‌ها و در نتیجه افزایش مالیات‌های دریافتی از مردم برای تامین مالی این بدهی‌ها، بالا است، بنابراین انتظار خانوارها از افزایش مالیات‌ها در آینده، باعث می‌شود مصرف جاری آن‌ها کاهش یابد.