مقایسه الگوهای خانواده گارچ در برآورد ارزش در معرض خطر و ارزش در معرض خطر شرطی در بورس اوراق بهادار تهران

برای اندازه گیری ریسک، معیارهای متعددی طی دهه های اخیر معرفی شده است و هر کدام به نحوی به مقوله عدم اطمینان نگریسته و تعدادی از آن ها نیز مکمل یکدیگر هستند. با پیشرفت علوم ریاضی و آمار در زمینه ی ارزیابی ریسک ، در سال 1996 معیار ارزش در معرض خطر جهت اندازه گیری ریسک معرفی گردید که با استقبال سرمایه گذاران و تحلیل گران مالی رو به رو شد. امروزه به دلیل وجود شرایط عدم اطمینان از آینده، عدم توانایی ما در پیش بینی کامل رویدادهای آتی و پرابهام بودن آن، مدیران و سرمایه گذاران مالی به شدت نگران پورتفوی سهام خود و کاهش ارزش دارایی هایشان هستند. همچنین در حال حاضر به دلیل ضرورت وجود شفافیت اطلاعاتی، وجود بورس های منطقه ای، گسترش بازارهای مالی، تاثیرپذیری بازارهای مالی دنیا از یکدیگر، موجب می شود که ریسک بازار نیز بیشتر از گذشته مورد توجه واقع شود. با توجه به این که ماهیت فعالیت های تجاری و سرمایه گذاری، به گونه ای است که کسب بازدهی مستلزم تحمل ریسک است، بنابراین باید آن را شناخت، اندازه گیری کرد و با روش های مختلف، ریسک های غیرضروری و نامطلوب را حذف نمود. بدین منظور برای محاسبه ریسک روش های متفاوتی وجود دارد که در بین آن ها معیارهای سنتی ریسک همانند انحراف معیار[2] و بتا به دلیل عدم تمایز میان نوسانات مطلوب و نوسانات نامطلوب بازده از دیدگاه سرمایه گذار معیارهای مناسبی جهت اندازه گیری ریسک نمی باشد. از آن جایی که معیار ارزش در معرض خطر علی رقم معیار های سنتی می تواند میان نوسانات مطلوب و نامطلوب تمایز ایجاد کند و همچنین تغییرات ارزش بازار دارایی ها را لحاظ نمی کند و روی دنباله های توزیع تمرکز دارد، معیار بهتری جهت اندازه گیری ریسک می باشد. لذا هدف این پژوهش مقایسه الگوهای مختلف خانواده گارچ در برآورد ارزش در معرض خطر و ارزش در معرض خطر شرطی برای شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران می باشد. ارزش در معرض خطر، رویکردی متعارف برای محاسبه مقداری ریسک بازار است. ارزش در معرض خطر حداکثر زیان را که ممکن است در اثر تغییرات قیمتی دارایی ها در یک افق زمانی و در یک دامنه اطمینان معین رخ دهد، تخمین می زند و یک ضابطه شهودی برای مدیریت دارایی ها فراهم می آورد و از این رو، جاذبه زیادی برای تصمیم گیران مالی دارد. تخمین های نادرست از ارزش در معرض خطر سبد دارایی ها می تواند بنگاه ها را به حفظ ذخایر ناکافی سرمایه برای پوشش ریسک های خود هدایت کند، به نحوی که آنها ذخایر سرمایه ناکافی را برای جذب تکانه های مالی بزرگ نگهداری کنند. برای مثال، موارد متعددی از ورشکستگی های نهادهای مالی اخیر به سبب تخمین های نادرست ارزش در معرض خطر سبد دارایی ها شکل گرفته است. هنگامی که مدل سازی بازده ها مرکز توجه قرار گیرد، درک حرکت همزمان بازده های مالی اهمیت ویژه ای می یابد؛ بنابراین، توجه ما به سمت مدل‌های garch جلب می شود. همچنین انواع مدل‌های garch به منظور مدل سازی نوسانات در مطالعات میدانی استفاده می شود.

comparison of garch family models in estimating value at risk and conditional value at risk on the tehran stock exchange

several criteria have been introduced in recent decades to measure risk, and each of them investigates the uncertainty problem from different perspectives. in 1996, thanks to the advancement of the mathematical sciences and statistics in evaluating undesirable risks, the criterion of value at risk (var) was introduced to measure risk, and it was welcomed by investors and financial analysts. therefore, the purpose of this study is to compare the average values of value at risk and conditional value at risk(cvar) estimated by five garch patterns for the tehran stock exchange(tse) index, in which the property of arch is seen. since the existence of the fat tail in the probability distribution of financial data has been confirmed, the t-student distribution has been studied in addition to the normal distribution. the results suggest that t-student distribution has a more favorable performance for estimating value at risk and conditional value at risk. furthermore, there is no significant difference among the averages of value at risk and conditional value at risk which are estimated by different garch patterns. methodologythis study seeks to investigate the difference among the average values of value at risk and conditional value at risk for the index of tehran stock exchange estimated by five garch patterns. since the attractiveness of parametric statistics such as ease of generalizability and the existence of powerful quantification tools, parametric approaches contain a variety of models in the field of risk. hence, in this study, var and cvar with a parametric approach have been calculated using different generalised autoregressive conditional heteroskedasticity patterns. in addition, after comparing the patterns with each other, the best pattern has been introduced. the applied research method in terms of purpose and data collection belongs to the applied and documentary studies, respectively and statistical population is the time series of daily data on the tse index during the period 09/01/2013 to 09/01/2016 and includes 1445 observations. the method of collecting data is a research library based on the daily reports of the tse index, which is available on the financial information processing of iran site (fipiran.com). analytical tools are econometric and statistical techniques and the generalised models of autoregressive conditional heteroskedasticity have been implemented. moreover, the used softwares are excel, r, eviews 11. for the adf unit root test, a regression equation taking into the account the width in origin and the linear time trend is used. (pesaran, 2005). the adf regression order can be selected using the model selection criterion, such as the akaik (aic) or schwartz (sic). the kopik test can be applied to the calculation of model accuracy to determine the value at risk. this test uses a very simple method to measure the error of the var calculation for past data. since the kopic test focuses only on the number of violations and ignores the existence of time dependencies. christofferson (1998) developed the kopik test and proposed a test for the level of conditional coverage by considering a separate statistic for the violation of independence test.