محاسبه‌ی میزان تمایل به پرداخت برای گریز از آثار زیان‌بار آلودگی به تفکیک استان‌های مختلف در ایران با استفاده از الگوی هدانیک ارزش منازل مسکونی

در این پژوهش با بهره‌گیری از الگوی قیمت هدانیک، میزان تمایل به پرداخت برای گریز از آثار زیان‌بار انتشار دی اکسید کربن به عنوان نماینده ی آلاینده‌ها به تفکیک استان‌های مختلف ایران طی دوره ی 1391-1380 اندازه‌گیری شده است. به این منظور پس از محاسبه ی میزان انتشار دی اکسید کربن به روش غیرمستقیم، با استفاده از رویکرد اقتصاد سنجی گشتاورهای تعمیم یافته،عوامل موثر بر ارزش منازل مسکونی به تفکیک استان‌های مختلف تخمین زده شده است. جهت تخمین از فرم لگاریتمی دوطرفه استفاده شده  و قیمت ضمنی یا تمایل به پرداخت برای کیفیت محیط زیست به عنوان یکی از عوامل کیفی اثرگذار بر قیمت مسکن محاسبه شده است. بر اساس نتایج تحقیق، تفاوت میزان تمایل به پرداخت در استان‌های مختلف معنی‌دار است؛  لذا می‌توان بیان کرد که ترجیحات خانوارها در استان‌های مختلف نسبت به آلودگی، غیرهمگن است و این امر لزوم اجرای سیاست‌های نامتوازن در زمینه ی قیمت‌گذاری بر آلاینده‌ها را نشان می‌دهد.

Calculating the willingness to pay to avoid of pollution harmful effects by using the Hedonic price in different provinces of Iran

The purpose of this study is to measure the willingness to pay to avoid the harmful effects of carbon dioxide emissions in various regions in Iran based on Hedonic price during 2001 to 2012. For this purpose, having calculated the carbon dioxide emissions using a indirect method and then using the econometric GMM approach, the study estimates factors affecting the value of houses in different provinces. The double logarithmic form is used to estimate the implicit price or willingness to pay for environmental quality as one of the qualitative factors affecting the price of housing. Based on the results, in provinces of Iran, the differences in willingness to pay are significant Our conclusion is that household preferences in different regions against contamination are incongruent. Thus, it is necessary to use imbalanced pricing policies on emissions.