انگلستان و اهداف او از منع تجارت برده در خلیج فارس

خلیج فارس و مناطق حاشیه آن در طول تاریخ، از اهمیت قابل ذکری برخوردار بوده‌ است. موقعیت راهبردی نظامی، سیاسی و تجاری این منطقه همواره مورد توجه قدرت‌های بزرگ جهانی بوده است. قدرت‌های بزرگ، به ویژه در عصر استعمار، همواره در صدد تثبیت جایگاه خود در این منطقه بوده اند و برای دست یابی به این مهم، از راه‌کارهای متفاوتی بهره می‌گرفتند. منع تجارت برده طی قرن نوزدهم در خلیج فارس نیز از جمله راه‌کارهایی بود که از سوی استعمار انگلستان به سبب اهمیت آن در حفظ منافع این دولت در منطقه خلیج فارس صورت گرفت و در نهایت، این دولت توانست با توسّل به اجرای این اصل به ظاهر انسانی و بشر دوستانه، تجارت دریایی خلیج فارس را تحت کنترل خود درآورد.این نوشتار برآن است تا ضمن بررسی جایگاه غلامان در فرهنگ اسلامی - ایرانی منطقه ساحلی خلیج فارس، که بیشتر در اسناد و مدارک بر جای مانده از این دوره و در لابه لای منابع انگلیسی قرار دارد، به اهمیت این قشر جامعه بپردازد و با بررسی تفاوت‌های اساسی میان فرهنگ برده‌داری غرب و جایگاه والای غلامان در فرهنگ خلیج فارس، به این مسیله بپپردازد که انگلستان در پس نقشه «لغو تجارت برده در خلیج فارس» چه اهدافی را دنبال می‌کرد.