راه‌کار‌های مقابله با آسیب‌های میدان نبرد، پیش یا حین آناز منظر آیات تاریخی قرآن (مطالعۀ موردی: بدر و اُحد)

تجربه‌کنندگان میدان نبرد آگاهند که در این میدان و هنگام رزم یا قبل از نبرد، گاهی رزمنده احساس کاستی می‌کند و به‌دنبال رهایی از آن است. پرسش این است که قرآن در دستورالعمل‌های خود برای مجاهدان، در خلال غزوۀ بدر و اُحد، از میان بی‌شمار باور‌ها و رفتارها، کدامین آنها را در اولویت یادگیری و نهادینه‌سازی به رزمندگان آن دورہ ارائه کرده تا با توجه به آنها، بتوانند از آسیب‌ها در امان باشند؟ این پژوهش درصدد است با بهره‌گیری از روش توصیفی و تحلیلی و به تناسب، از روش «تفسیری» و با رویکرد عبرت‌پژوهی تاریخی، به اصطیاد سرفصل‌های این دستورالعمل‌ها بپردازد. یافته‌ها حکایت از آن دارد که مجموعه‌ای از تغییرات و اصلاحات نگرشی و رفتاری در زمینه‌های توحیدی و توحید‌باوری، مرگ و مرگ‌باوری، رفتار‌های مومنانه قبل از ورود به رزمگاه و در میدان رزم از سوی خداوند به عنوان فرمانده اصلی جنگ توصیه شده است.