ظرفیت‌های فرهنگ سیاسی تشیع در آفرینش تمدن نوین اسلامی

فرهنگ‌های پیشرو با ارائة عناصر تمدن‌ساز، انگیزه‌بخش و غایت‌آفرین، نقشی اساسی در خلق تمدن‌های بشری بر عهده دارند. فرهنگ پیشرو تشیع به عنوان عامل بسترساز در پیروزی انقلاب اسلامی، در مرحلة تمدن‌سازی نیز از قابلیت‌های بسیاری برخوردار است. این پژوهش با رویکرد «تحلیلی- توصیفی» و مبتنی بر روش «مطالعات اسنادی»، در پی دستیابی به پاسخ این سوال بنیادین است که فرهنگ سیاسی تشیع از چه ظرفیت‌هایی در پی‌ریزی تمدن نوین اسلامی برخوردار است؟ بدین‌روی، درصدد است تا جایگاه و نقش عملی این مولفه‌ها در ظهور دولت‌های قدرتمند شیعی در قرون اولیه اسلامی را از لحاظ علمی بررسی کند. براین‌اساس، می‌توان گفت: بعد سیاسی فرهنگ تشیع با ارائة عناصر تمدن‌سازی همچون توان بسیج بالا، رهبری عالمانه، عقلانیت، و شریعت‌محوری، در کنار پویایی‌بخشی به لایه‌های گوناگون در سایة انگیزه‌های بی‌پایانی همچون عدالت‌طلبی و تحقق جامعة آرمانی در قالب فرهنگ انتظار، و همچنین طراحی الگوی نوین تمدن اسلامی، می‌تواند نقش بسزایی در فرایند تمدن‌سازی جامعة اسلامی ایفا کند.