چالش‌های زیست‌محیطی ناشی از جمع‌آوری و انباشت دی‌اکسید کربن زیر بستر دریا

با گرم‌شدن کره‌‌ زمین و طرح مباحث و دغدغه‌های جدی درزمینه‌ی افزایش گازهای گلخانه‌ای ـ که به‌طور مستقیم با حیات جانوران و گیاهان در ارتباط است ـ و نقش گازهای آلاینده مانند دی‌اکسید کربن، بشر کوشیده تا از فناوری‌های جدید به‌جهت مقابله با این پدیده بهره جوید. یکی از این فناوری‌ها، جمع‌آوری و انباشت دی‌اکسید کربن در زیر بستر دریاست. باوجود این، مقررات حقوقی حاکم بر تمامی جنبه‌های این فعالیت در هاله‌ای از ابهام است. اگرچه مقررات کنوانسیون 1982 دریاها و کنوانسیون 1975 لندن و پروتکل منضم به آن (2006) و حتی برخی دستورالعمل‌های صادره در چارچوب اتحادیه‌ی اروپا که حاوی مقرراتی در این خصوص است، قابل‌توجه است، اما هنوز برخی چالش‌های موجود، ازجمله تبعات زیست‌محیطی ناشی از کاربرد این فناوری نیازمند بررسی و تامل جدی در رویه بین‌المللی و اسناد حقوقی ذی‌ربط است. در این مجال به‌اختصار به ظرفیت‌های حقوقی موجود و برخی چالش‌های مطرح درزمینه‌ی این فناوری می‌پردازیم.

Environmental Challenges of Carbon Dioxide Capture and Storage under the Seabed

With the global warming and introduction of serious issues and concerns realting to the escalation of greenhouse gases, which directly affects the lives of flora and fauna, and the role of polluting gases such as carbon dioxide, man has strived to deal with this problem using new technologies. One of those technologies is to capture and store carbon dioxide under the seabed. Nevertheless, legal rules governing the different aspects of this process are not clear. Although, 1982 LOSC rules, 1975 London Convention and its additional protocol (2006) and even some European Union directives that contain provisions in this area are significant, but still some existing challenges, including the environmental consequences resulting from the use of this technology requires serious attention in the international practice and relevant legal documents. In this paper we will briefly examine the existing legal capacities and some of the challenges relating to this technology.