حقوق و تکالیف دولت ها به پیشگیری و جبران آلودگی دریایی ناشی از حملونقل نفتدر پرتو اسناد و آرای بینالمللی

به دلیل ویژگی غالباً غیر قابل بازگشت خسارات وارده به محیط زیست دریایی، مراقبت وپیشگیری برای حمایت از محیط زیست، بر اساس اسناد بی نالمللی مربوط ه امری اجباری تلقیمیگردد. در این راستا، رای مرجع رسیدگیکننده همیشه پرداخت خسارت ویا عدمالنفع نیس ت؛بلکه میتواند الزام به اقدامات پیشگیرانه باشد.شرط تحقق مسیولیت مدنی در حقوق بینالملل عرفی وجود تقصیر است، اما اسناد معتبربینالمللی نظیر کنوانسیون بینالمللی مسیولیت مدنی خسارات ناشی از آلودگیهای نفتی مصوب1969 و پروتکل اصلاحی آن در سال 1992 ، مسیولیت محض (بدون نیاز به تحقق تقصی ر) برایمالک کشتی نفتکش در جبران خسارت ویا عدمالنفع ناشی از آلودگی دریا شناسایی کردهاند، وبهطور کلی، گرایش به سمت شناسایی مسیولیت محض در جبران خسارت بر اثر آلودگی ناشی ازحملونقل نفت از طریق دریاها است