الزامات تقنینی دولت ها در پروتکل کارتاهینا و میزان پایبندی دولت جمهوری اسلامی ایران به این الزامات

پروتکل ایمنی زیستی کارتاهینا در سال 2000 ، در مونترال کانادا به تصویب رسی د. اینپروتکل یک سند تعهدآور بین المللی است که الزامات جدی تقنینی برای دولت های عضو به میانکشیده است. پس از گذشت یک سال از تصویب پروتکل کارتاهینا، دولت ایران اجازه امضایپروتکل را به سازمان حفاظت محیط زیست اعطا نمود و متعاقباً قانون ایمنی زیستی را در سال1382 از تصویب مجلس گذراند. مقاله حاضر در مقام پاسخ به این سیوالات است که الزاماتتقنینی این پروتکل چیست و اقدامات دولت ایران در راستای انجام این تعهدات چه بوده و چگونهارزیابی میشود. در این مقاله میزان پایبندی دولت ایران به الزامات عمومی و اختصاصی تقنینیپروتکل مطمح نظر قرار گرفته و نگاهی منتقدانه به مواد تصویبی قانون ایمنی زیستی شده اس ت.به نظر میرسد الحاق دولت ایران به این پروتکل عجولانه و بدون ارزیابی صحیح از آثار و الزاماتاین سند بینالمللی بوده و دولت، در قانون ملی ایمنی زیستی که به تصویب مجلس شورای اسلامیرسیده است، تعهداتی فراتر از پروتکل برای شهروندان خود قایل شده است.