دکترین حاشیه مجاز تفسیر در رویه دادگاه اروپایی حقوق بشر

در خصوص ماهیت دکترین حاشیه مجاز تفسیر، دیدگاههای متفاوتی وجود دارد. برخی بر اینباورند که اگرچه دکترین مزبور امکان اجرای حقوق بشر بر اساس ویژگیهای محلی را امکانپذیرساخته، اما نحوه استفاده آن توسط دادگاه اروپایی حقوق بشر به نسبیگرایی منتهی نشده است.ولی این نوشتار بر این باور است که دکترین مزبور ریشه در نسبیگرایی ضعیف (جهانشمولیقوی) دارد. بررسی دلایل منطقی و مبانی اعمال دکترین حاشیه مجاز تفسیر در رویه دادگاهاروپایی حقوق بشر، تاملی بر آرای دادگاه در این زمینه و هم چنین بررسی مباحث پیرامون ماهیتنسبی گرایی این دکترین در ادبیات، شواهدی دالّ بر تایید این مدعا است که حاشیه مجاز تفسیر،ریشه در نسبی گرایی فرهنگی دارد. از طرفی دیگر، با مطالعه کم?ی و کیفی تنوعات پذیرفته شده ازطرف این دکترین، از مجرای بررسی: حوزه، گستره و استانداردهای کاربست حاشیه مجاز تفسیردر رویه دادگاه اروپایی حقوق بشر، این نتیجه حاصل میشود که نسبی گرایی مذکور را می تواننسبی گرایی ضعیف نامید.