دفاع مشروع بازدارنده در قرن بیست و یکم

در حالی که اکثری?ت قاطع دولت ها اقدام به دفاع مشروع بازدارنده نکرده اند و معتقدند که اقدام بدان،سابقهای خطرناک را ایجاد خواهد نمود و شگفت آن که برخی نویسندگان از آن حمایت می کنند. پساز رویداد یازدهم سپتامبر، نداهای رساتری در حمایت از مشروعی?ت ایده ی مزبور به گوش رسید. آن چهموضوع را وخیمتر نمود، اعلام دفاع مشروع پیشگیرانه در استراتژی امنی?ت ملّی ایالات متّحده آمریکابود که از مفهوم سنّتی دفاع مشروع بازدارنده بسیار فراتر میرفت. بحثهای نظری دیرینه با ش ? دت بیشتریاز سر گرفته شدند. مقاله حاضر تلاشی است برای ارزیابی مج ? دد بحثها و سنجش قانونی بودن دفاع مشروعبازدارنده. بدین منظور، تفسیری عینی از ما ? ده 51 منشور ملل متّحد در پرتو قواعد تفسیر معاهدات ارایه خواهدشد و حقوق بینالملل ? عرفی احراز خواهد گردی د. بررسی مج ? ددی از ضوابط رویداد کارولین صورتخواهد گرفت و تایید خواهد شد که دفاع مشروع بازدارنده به دلیل فقدان رویه گسترده و یکنواخت و عدماعتقاد حقوقی دولت ها، پیش از رویداد یازدهم سپتامبر، به عنوان حقوق بی نالملل ? عرفی احراز نشده بود وبدین نتیجه دست یافته است که پس از رویداد یازدهم سپتامبر، گرچه رویه ی دولت ها گرایش به تساهل درقبال تو ? سل به زور علیه تهدیدات قریبالوقوع تروریس تها دارد، با این حال ما ? د هی 51 منشور ملل متّحدکماکان مقرّرهای مناسب جهت تنسیق تو ? سل به زور بین دولت ها به شمار میآید