تاملی بر پیمان جهانی مهاجرت

سابقه تدوین پیمان در خصوص مهاجرت را می‌توان در اهداف توسعه‌ ملل متحد به‌ویژه سند توسعه پایدار 2030یافت. پیمان جهانی مهاجرت به‌عنوان نخستین تلاش در ارائه چارچوبی جامع برای مهاجرت بین‌المللی، در پی اصلاح رویه‌های موجود در برخورد با مهاجران و تسهیل شرایط جهت جابجایی ایمن، منظم و قاعده‌مند مردم از طریق سیاست‌های مهاجرتی مناسب است و اصرار بر آن دارد که برخورد دولت‌ها با این گروه از افراد منطبق با استانداردهای موجود در حقوق بین‌الملل باشد. این پژوهش با واکاوی این پیمان به دنبال تبیین ماهیت حقوقی و بررسی جایگاه نسل‌های اول و دوم حقوق بشر در پیمان و پرداختن به جنبه‌های مثبت و منفی آن است. در نهایت رهیافت اصلی پژوهش در این نکته نهفته است که علیرغم آنکه پیمان، سندی غیر الزام‌آور است اما تاکید مجدد بر قواعد نسل‌های مختلف حقوق بشری مطروحه در دیگر اسناد بنیادین منجر به آن گردیده که مفاد عرفی آن برای دولت‌ها لازم‌الاجرا باشد.

A Reflection on Global Compact on Migration

Historically, the framework for the Global Compact on Migration is founded in UN development, in particular Goal 10.7 of the Sustainable Development Agenda 2030. The Global Compact on Migration (2018) as the first attempt to provide international migration governance with a comprehensive framework seeks to introduce correctives hereto, and facilitate orderly, safe, regular and responsible migration and mobility of people, including through the implementation of planned and well managed migration policies. It insists on realigning state practices with internationally agreed standards. This paper seeks to explain the legal nature of the Compact and analyze the position of first and second generations of human rights in it, at the same time express the proponents and opponents view.s Finally, the main approach of this paper is that, although the compact is nonbinding but the emphasis on the rules of different generations of human rights mentioned in other fundamental documents in the form of Global Compact has led to its customary provisions binding to States..