مبانی ممنوعیت مصرف و تجارت غذایی حیوانات وحشی از منظر حقوق بین‌الملل (با نگاهی به انتقال ویروس کرونا از حیوان به انسان)

مطابق گزارش های سازمان بهداشت جهانی، ویروس کرونا به عنوان علت بیماری کووید19 ریشه در انتقال ویروس از خفاش به انسان داشته است. بسیاری از این نوع بیماری های کشنده، ناشی از تغذیه انسان از حیوانات وحشی است که منجر به تهدید امنیت انسانی میلیاردها انسان و مرگ چندصدهزار نفر شده است. این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی به دنبال یافتن بنیان هایی برای ممنوع شناختن یا ممنوع ساختن تولید، مصرف و تجارت غذایی حیوانات وحشی در چارچوب حقوق بین الملل است. بدین منظور و با ارائه استدلال های حقوقی تبیین شده است که اولاً حق برغذا مانع ممنوع شناختن این اقدامات نیست و حتی موید آن است. ثانیاً تعهدات دولت‌ها درخصوص پیشگیری از بلایا ایجاب می کند تولید، مصرف و تجارت مصرف غذایی این حیوانات را ممنوع سازند. علاوه بر این، در فرض عدم ممنوعیت صریح نیز زیان های گسترده ناشی از مصرف حیوانات وحشی، دولت‌های قاصر از باب ورود خسارت مسئولیت بین‌المللی دارند. همچنین حفاظت از تنوع زیستی ایجاب می کند حقوق بین الملل چنین مصارفی را ممنوع سازد. بنابراین پیشنهاد می شود دولت‌ها از طریق انعقاد معاهده ای مشخص نسبت به توقف روند حاضر اقدام نمایند.

Principles of Prohibition of Nutritional Consumption and Trade of Wild Animals under International Law: The Transmission of the Covid-19 Virus from Animals to Humans

As the reports of World Health Organization have proved so far, source of Covid19 is the zoonotic virus which has been transmitted to human. Consumption of wild animals by humans as a source of nutrition is the main reason of emergence of these deadly diseases which has not only threatened the safety of millions but unfortunately has also put an end to lives of hundreds of thousands. This study through descriptiveanalytical method tries to find the possible bases for prohibiting the production, consumption or trade of wild animals for nutritional purposes in international law. For this purpose and by legal arguments, it is explained that firstly; the right to food doesn’t ban these activities. Secondly, obligations of States on prevention of disasters oblige them to prohibit the production, consumption and their trade for nutritional purposes. In addition, in case of not finding an explicit basis for prohibiting these acts, States which don’t comply fully with their obligations in this regard will be presumed internationally liable. There is a lack of an obligation for States to prohibit these activities in order to preserve the biological diversity. Therefore, the conclusion of an international treaty is recommended for putting an end to the current trend.