نقش و جایگاه شهردار در حکمرانی خوب شهری (مطالعه موردی در کلان‌شهر تهران)

حکمرانی خوب (به زمامداری) شهری در پی واگذاری اختیار به جامعه محلی برای ارتقای کیفیت زندگی شهروندان می باشد که از سوی سازمان ملل متحد، اصول نه‌گانه ای به عنوان ویژگی های آن برشمرده شده است؛ این پژوهش بدنبال تحلیل نقش و جایگاه شهردار در به زمامداری شهری در کلان شهر تهران با رویکرد توصیفی تحلیلی می باشد و اطلاعات مورد نیاز نیز از طریق بررسی میدانی و تکمیل پرسش نامه با روش غیرتصادفی، هدفمند و قضاوتی از بین اعضای شورایاری های محله‌های تهران بدست آمده است. فرضیه اصلی این است که شهردار تهران به لحاظ احراز شاخص های حکمرانی خوب شهری در وضعیت مناسبی قرار ندارد؛ با توجه به تجزیه و تحلیل داده‌ها و با عنایت به این که پس از انجام آزمون t-test، سطح معنی داری (sig) شاخص های کارایی، شفافیت، اجماع‌محوری برابر با 0.005 شده و در شاخص های مشارکت، پاسخ گویی، مسئولیت پذیری، قانون مندی، عدالت‌محوری و بینش راهبردی نیز مقدار 0.000 بدست آمده است، sig کمتر از 0.05 و ضریب همبستگی نیز مثبت می‌باشد و فالجمله حاکی از آن است که شهردار تهران در هیچ یک از شاخص های مذکور نمره خوبی از کارکنان شورایاری های محلات دریافت نکرده و عملکردش در شکل گیری حکمرانی خوب شهری مطلوب نیست؛ بنابراین فرضیه اصلی تحقیق، رد نمی شود

The role and position of the mayor in good urban governance(Case study in Tehran)

Good urban governance is aimed at improving the quality of life of citizens, identified by nine principles of the United Nations as its criteria. The purpose of this research is to analyze and investigate the role and position of the mayor in the formation of good urban governance in Tehran. The research is carried out with an analytical descriptive approach and the required information is taken by field survey and completion of the questionnaires. By nonrandom, purposeful and judicious method, obtained from the members of the local councils of Tehran, and using statistical software Excel and SPSS, and valuation variables, using the Likert scale, the factors were analyzed. After the T-test, the significance level (sig), the indicators of efficiency, transparency, core consensus are equal to 0.055, and in the indicators ofparticipation, accountability, legality, justice, and strategic insight, it was found to be 0.000; also the sig is less than 0.05, and the correlation coefficient is also positive; consequently, these findings indicate that the mayor of Tehran metropolitan area did not receive a score in all of the above indicators. So the main hypothesis of the research is not rejected.