اقدامات متقابل در قبال تعهدات حقوق بشری

در غیاب ابردولتی کاملاً سازماندهی‌ شده در عرصه روابط بین الملل، این امر مورد پذیرش قرار گرفته است که دولت زیان دیده می تواند در واکنش نسبت به نقض یک تعهد بین المللی دست به اقدامات متقابل زند. با این وجود، قلمرو و شرایط توسل به اقدامات متقابل نامحدود نیست، به ویژه زمانی که در مورد دولت‌هایی باشد که تعهدات حقوق بشری خود را نقض کرده اند. تعهدات حقوق بشری از ویژگی‌های خاصی برخوردارند و در موارد معینی متفاوت از سایر تعهدات می باشند. این ویژگی‌های شاخص عبارتند از: موضوع و هدف تعهدات حقوق بشری که مقصودشان، به جای تنظیم روابط متقابل میان‌دولتی، تسهیل بهره مندی ابناء بشر از حقوق بشر و آزادی ها است. بر این اساس، توسل به اقدامات متقابل در موارد نقض تعهدات حقوق بشری یا ممنوع است، یا می بایست به‌صورتی انجام پذیرد که به اعمال و اجرای کامل تعهدات حقوق بشری خدشه ای وارد نکند.

Countermeasures for Human Rights Obligations

In the absence of a fully organized superState in the field of international relations, it is recognized that the injured State may take countermeasures in response to a breach of an international obligation. However, the scope and the circumstances of resort to countermeasures are not unlimited, especially when dealing with States which have violated their humanrights obligations. Humanrights obligations enjoy particular characteristics and are different from other obligations in certain respects among which are the object and purpose of the humanrights obligations. They are intended to facilitate the enjoyment of humanrights and freedoms by the human beings rather than the regulation of reciprocal interstate relations. For these reasons, resort to countermeasures in the event of breach of humanrights obligations is either prohibited or it should be made in a manner which does not impair the full application and enforcement of the humanrights obligations.