توسعه یک مدل دو مرحله‌ای احتمالی برای مکان‌یابی سلسله‌مراتبی مراکز درمانی بیماری های قلبی با در نظر گرفتن نرخ خدمت‌دهی (یک مطالعه موردی در مرکز قلب تهران)

زمینه و هدف:مکان یابی مراکز درمانی از جمله مسائل مهمی است که باید از ابعاد متفاوت و با هدف ارتقای خدمت دهی به آن توجه شود. در این مقاله، مسئله مکان یابی حداکثر پوشش سلسله مراتبی مراکز درمانی بیماری های قلبی با دو سطح خدمت دهی شامل کلینیک و بیمارستان و با در نظر گرفتن نرخ خدمت دهی به بیماران قلبی بررسی شد. هدف اولیه حداقل نمودن نقاط تقاضای پوشش نیافته، و هدف ثانویه کمینه سازی نرخ تقاضاهای از دست رفته به عنوان معیاری برای حفظ بیماران بالقوه در شعاع پوشش بود.روش: به منظور تحلیل سیستم های صف، سیستم نوبت دهی مرکز قلب تهران بررسی شد.روش پیشنهادی یک مدل برنامه ریزی ریاضی دومرحله ای احتمالی است . به منظور ارزیابی مدل پیشنهادی چند مثال عددی در نرم افزار gamsاجرا شد.نتایج: نتایج نشان داد بهترین حالت برای احداث مراکز درمانی، احداث کلینیک در مجاورت یک بیمارستان است.اتخاذ تصمیم در ارتباط با مکان یابی مراکز درمانی،با در نظر گرفتن نرخ خدمت دهی به بیماران در هر یک از مراکز درمانی موجب افزایش اعتماد به نتیجه حاصل از مدل بهینه سازی و کاهش هزینه ها و نرخ تقاضای از دست رفته شده است.نتیجه گیری:مدل پیشنهادی قادر است با الگو قرار دادن مراکز درمانی در مناطق با طیف جمعیتی مشابه، به تصمیم گیرندگان برای استقرار بهینه مراکز درمانی در مناطق محروم یاری رساند.مکان یابی کلینیک ها و بیمارستان ها با در نظر گرفتن حالت سلسله مراتبی و نرخ خدمت دهی در آنها، موجب افزایش رفاه بیماران خواهد شد.