رابطه کیفیت زندگی کاری با میزان تعارض کار - خانواده پرستاران بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران

زمینه و هدف :امروزهکیفیت زندگی کاری به عنوان یک مفهوم جهانی در مدیریت منابع انسانی و توسعه سازمانیموردتوجه قرار گرفته و ارتقای آن کلید اصلی موفقیت مدیریت هر سازمان به شمار میرود.همچنین تعارض کار –خانوادهپدیده مهمی است کههم کارکنان و هم کارفرمایانشان را تحت تاثیر قرار می دهد.این مطالعه به تعیینهمبستگی کیفیت زندگی کاری با میزان  تعارضکار-خانواده آنان  می پردازد.مواد و روشها:این پژوهش از نوع توصیفی– تحلیلیو مقطعی است .جامعه آماری پرستاران بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران با حجمنمونه215 نفر بود. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه 29 سوالی کیفییت زندگیکاری کاسیو(casio) همچنین پرسشنامه 18 سوالی تعارض کار–خانواده کارلسون(carlson) بود. برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد.یافته ها:  از بین مولفه های کیفیت زندگی کاری، امتیازاتمادی و آموزش با میزان تعارض کار–خانوادهرابطه معنی داری نداشتند، ولی بین تعارض کار –خانواده با دموکراسی در سازمان001/0 p=، مشارکت درتصمیم گیری009/0 p=،طراحی شغل017/0p=،فضای کاری در سازمان004/0 p=، رابطه معنی داری وجود داشت. در نهایت بینکیفیت زندگی کاری پرستاران  با میزان تعارضکار- خانواده رابطه معنی دارمشاهده شد (001/0> p و 26 /0r=).نتیجه گیری:  به دلیل رابطه معنادار بین کیفیت زندگی کاری وتعارض کار – خانواده پرستاران، میتوان نتیجه گرفت که با برنامه ریزی صحیح جهت افزایش کیفیت زندگی کاری پرستاران می توان شاهد کاهش تعارض کار –خانواده آنان بود.