استفاده از مدیریت مبتنی بر شواهد در مدیریت بیمارستان‌های دولتی ایران: یک پیماش ملی

زمینه و هدف: مدیریت مبتنی بر شواهد به عنوان یک مدل مدیریتی در راستای بهبود تصمیمات مدیریتی توسعه یافته است. تصمیمات مدیران بیمارستان ها، تاثیر مهمی در اثربخشی خدمات ارایه شده دارد. هدف این مطالعه تعیین منابع شواهد مورد استفاده در تصمیم گیری های مدیران بیمارستان بر مبنای مدل مدیریت مبتنی بر شواهد بود.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بود که در سال 1396 با بررسی 183 مدیر بیمارستان های دولتی، در 8 قطب آموزشی وزارت بهداشت انجام شد. ابزار پژوهش، پرسش نامه مدیریت مبتنی بر شواهد با 20 گویه و 6 حیطه اصلی بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی و استنباطی به وسیله spss نسخه 21 انجام شد. نتایج: 172 نفر (94 %) شرکت کنندگان مرد بودند. میانگین سنی و سابقه افراد به ترتیب 45.28 و19.30 سال بود. کمترین نمره، مربوط به گویه ی »استفاده از مجلات دانشگاهی « بود (52.56 %). در حالی که مدیران بیشترین اتکاء را به »برنامه های وزارت بهداشت « (80.98 %) داشتند. میانگین استفاده از شواهد علمیپژوهشی، اطلاعات و آمار بیمارستانی، برنامه های توسعه ی ملی، شواهد تجربی و حرفه ای، شواهد اخلاقی رفتاری و شواهد مرتبط با ذینفعان به ترتیب برابر59.70، 62.43، 75.30، 71.36، 71.83 و 73.00 درصد بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که مدیران در تصمیم گیری های بیمارستانی کمتر از شواهد علمیپژوهشی استفاده می کنند که امری نگران کننده است و باید مدیران به ارتقای سطح آموزش و پژوهش خویش بیشتر اهمیت دهند. با استفاده از شش ضلعی شواهد، مدیران بیمارستان می توانند بهترین شواهد موجود را شناسایی و بهترین تصمیمات را در یک فرآیند تصمیم گیری مبتنی بر شواهد اتخاذ نمایند.