رابطه‌ی هوش هیجانی، رضایت شغلی، عدالت و تعهد سازمانی با کارکرد منتورینگ از دیدگاه پرسنل بیمارستان پورسینای رشت (یک گزارش موردی)

زمینه و هدف: آموزش کارکنان و ایجاد آمادگی برای رسیدن افراد به اهداف شخصی و سازمانی (کار راهه شغلی) اهمیت دارد و کیفیت عملکرد منتور/ مربی در این راستا تعیین کننده است. حساسیت این موضوع در بیمارستان ها می تواند در کانون توجه باشد. مطالعه حاضر قصد دارد رابطه ی هوش هیجانی، رضایت شغلی، عدالت و تعهد سازمانی درک شده از سوی آنان را با عملکرد منتورینگ در کارکنان بیمارستانی بیازماید.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است که جامعه پژوهش آن را کلیه پزشکان، پرستاران، کارکنان بخش رادیولوژی، اداری و نیروهای خدماتی بیمارستان دولتی پورسینای شهر رشت تشکیل می داد . 403 نفر به شیوه نمونه گیری سهمیه ای انتخاب و به پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، هوش هیجانی، عدالت سازمانی، رضایت از شغل، تعهد سازمانی و کارکرد منتورینگ پاسخ دادند. کلیه داده ها بانسخه 20 نرم افزارspss تحلیل گردید.نتایج: تحلیل های رگرسیون سلسله مراتبی به روش ورود همزمان نشان داد، هرسه مولفه ی عدالت سازمانی یعنی عدالت توزیعی ، عدالت مراوده ای ،عدالت رویه ای، از مولفه های عدالت سازمانی؛ یک مولفه ی رضایت شغلی یعنی رضایت از سرپرست و یک مولفه ی هوش هیجانی یعنی خودمدیریتی به طور معنی داری توانستند 60% از واریانس مشترک نتایج عملکرد منتورینگ را تبیین نمایند (f=26.18, p<0.0001).نتیجه گیری: درک کارکنان از عدالت سازمانی و رضایت از سرپرست و نیز توانایی افراد در کنترل هیجان ها و واکنش پذیری مناسب در وضعیت های مختلف بیمارستانی با کیفیت عملکرد منتور/ مربی مرتبط است. با توجه به نتایج بدست آمده و متغیرهای تاثیرگذار بر منتورینگ، پیشنهاد می شود برای مداخلات بیمارستانی/مدیریتی مرتبط با هوش هیجانی، عدالت سازمانی و رضایت شغلی تصمیم گیری شود.