بررسی وضعیت سلامت عمومی کارکنان بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران و عوامل مرتبط با آن در سال 1393

زمینه و هدف: سلامت پرسنل بیمارستان در افزایش بهره وری، نقش تعیین کننده ای دارد و از آن جایی که رسالت اصلی بیمارستان، ارتقای سلامت جامعه است؛به منظور دستیابی به این رسالت والا، پایش، حفظ و ارتقا سلامت عمومی کارکنان ضروری می باشد؛ لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین وضعیت سلامت عمومی این قشر تاثیرگذار و شناسایی چندی ازعوامل مرتبط باآن، تدوین شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی با نتایج کاربردی است که به روش مقطعی بر روی 320 نفرازکارکنان بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران که به صورت نمونه گیری طبقه بندی تصادفی انتخاب شدند، انجام گرفت.جهت جمع آوری داده ها، از پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss از طریق آزمون های آماری t-test و anova تجزیه تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان دادکه 47/5% افرادحاضر در پژوهش مشکوک به اختلالات سلامت عمومی بودند؛ شیوع نشانگان جسمانی، اضطراب، اختلالات کارکرد اجتماعی وافسردگی به ترتیب 53/9%، 49/3%، 79/5% و 14/6% بدست آمد. میان سلامت عمومی کارکنان و ویژگی های دموگرافیک انان از قبیل جنسیت، وضعیت تاهل، رشته تحصیلی، واحد شغلی، وضعیت مسکن ونوع استخدام ارتباط معناداری وجود داشت (p<0/05). همچنین تفاوت های فردی مدیران بر سلامت عمومی کارکنان تحت سرپرستی ایشان، تاثیرگذار بود. نتیجه گیری: میزان سلامت عمومی کارکنان بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران در مقایسه با مطالعات مشابه در داخل و خارج از ایران، در وضعیت خوبی قرار نداردلذا پیشنهاد می شود سیاستگزاران ذیربط وزارت بهداشت و مدیران بیمارستان های مورد مطالعه در جهت ارتقا سلامت پرسنل، برنامه ها وراهکارهایی را در الویت قرار دهند.