الگوی مکانی و نقشه خطر وقوع آتش‌سوزی در اراضی طبیعی استان لرستان

هدف از تعیین الگوی پراکنش مکانی آتش‌سوزی، کمی‌ کردن برخی از ویژگی‌های رژیم آتش‌سوزی است. در این مطالعه آنالیز توزیع و تعیین الگوی پراکنش آتش‌سوزی‌های رخ داده، طی 5 سال گذشته در عرصه‌های طبیعی استان لرستان بررسی شد. بررسی توزیع نقاط با توجه به کاربریهای مختلف و عوامل فیزیوگرافی انجام گردید. برای تعیین الگوی پراکنش نقاط از سه روش کوادرات، نزدیکترین همسایه و k رایپلی و برای تعیین مناطق پرخطر از روش کرنل استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین فراوانی آتش‌سوزی در طبقه ارتفاعی 1700-1300 متر، شیب‌های بین 20 -10 درصد و جهت‌های جنوب و جنوب‌غربی رخ داده است. بیشترین وقوع آتش‌سوزی در کاربری جنگل با تاج پوشش متوسط (36?) و مرتع با تاج پوشش متوسط (25?) مشاهده شد. نتایج آنالیز الگوی نقاط در هر سه روش، وجود الگوی کپه‌ای را تایید می‌کند. با توجه به اینکه روش k رایپلی تصویر بهتری از الگوی نقاط در مقیاس‌های مختلف نشان می‌‌دهد، نتایج نشان داد که استفاده از این روش نسبت به دو روش دیگر در تعیین الگوی پراکنش نقاط آتش‌سوزی برتری دارد. در نهایت با استفاده از روش کرنل نقشه خطر تراکم آتش بدست آمد؛ که می‌تواند به‌عنوان راهنمایی در مدیریت مناطق پر‌خطر مورد استفاده قرار گیرد.واژه‌های کلیدی: آتش‌سوزی، الگوی پراکنش مکانی، نقشه خطر، لرستان.