ارزیابی کمی فراوانی درختان زیستگاهی و خشک‌دارها در توده‌های راش (Fagus Orientalis Lipsky) جنگلهای سیاهکل گیلان
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
سفیدی کیومرث
|
|
منبع
|
تحقيقات جنگل و صنوبر ايران - 1397 - دوره : 26 - شماره : 3 - صفحه:331 -343
|
|
|
|
|
چکیده
|
به‌منظور حفاظت از تنوع زیستی در مدیریت یکپارچه بومسازگانهای جنگلی نیاز به اطلاعات پایه از درختان زیستگاهی وجود دارد. با توجه به چالشهای موجود در ارزیابی سطح تنوع جانداران در بومسازگانهای جنگلی، وضعیت درختان زیستگاهی میتواند بیانکننده سطح تنوع گونه‌ای باشد. این پژوهش به‌منظور ارزیابی فراوانی شکلهای مختلف درختان زیستگاهی و خشک‌دارها در جنگلهای راش شرقی (fagus orientalis lipsky) در شرق گیلان انجام شد. سه قطعه یک هکتاری در سری شیرقلایه انتخاب و در هر قطعه، مشخصههای تمامی درختان زنده و درختان زیستگاهی اندازهگیری شد. میانگین حجم درختان خشک، 43 متر مکعب در هر هکتار بهدست آمد. بیشتر از نیمی از خشک‌دارها به شکل افتاده در طبقه قطور و در مراحل پیشرفته پوسیدگی بودند. در مجموع، 81 درخت دارای خردزیستگاه (15.4 درصد از کل درختان) ثبت شد. بیشترین فراوانی درختان زیستگاهی مربوط به راش و درختان دارای حفره (35.8 درصد) بود. پس از آن، درختان دارای شکاف تنهای و قارچهای ماکروسکوپی به‌ترتیب بیشترین فراوانی را داشتند. کمترین قطر و محیط برابر سینه برای درختان زیستگاهی به‌ترتیب 35 و 110 سانتی‌متر بهدست آمد. بر اساس نتایج این بررسی توصیه میشود که حداقل 15 درصد از کل درختان با قطر حداقل 40 سانتی‌متر (به‌ویژه درختان قطورتر از 150 سانتی‌متر) در جنگلهای مشابه انتخاب و نگهداری شوند. با توجه به این نکته که برخی از انواع درختان زیستگاهی مانند درختان قطور توخالی یا درختان دارای غده‌های متورم در دوره زمانی بلندمدت ایجاد میشوند، لازم است تا توجه کافی در نگهداری آن ها در قیاس با شکلهای قابل تجدید مانند درختان حفرهدار به‌عمل آید.
|
|
کلیدواژه
|
تنوع زیستی، حفره، حفره بر روی گورچه، شکاف تنهای، شیرقلایه
|
|
آدرس
|
دانشگاه محقق اردبیلی, دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
kiomarssefidi@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|