بررسی تاثیرمشاوره گروهی مبتنی برپذیرش وتعهد(act )، برکیفیت زندگی همسران معتادین مراکزدرمان و ترک اعتیادشهرستان اصفهان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیرمشاوره گروهی مبتنی برپذیرش وتعهد(act)، برکیفیت زندگی همسران افرادمعتادبود. روش: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه همسران معتادین مراکزدرمان وترک اعتیاد شهرستان اصفهان بود، که 30 نفرازبین آنهابه صورت در دسترس انتخاب وسپس به صورت تصادفی دردوگروه آزمایش وگواه گمارده شدند. طرح پژوهش پیش آزمون، پس آزمون وپیگیری با گروه گواه بود. ابتداشرکت کنندگان به پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی به عنوان پیش آزمون پاسخ دادند. سپس مداخلات درمانی (رویکرد پذیرش وتعهد، (actبرروی گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای اجرا گردید. بلافاصله پس از اجرای مداخله ویک ماه بعدازآن، شرکت کنندگان مجددا به پرسشنامه کیفیت زندگی پاسخ دادند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان دادکه شرکت کنندگان گروه آزمایش که مداخله مبتنی برپذیرش وتعهد رادریافت کرده بودند، نسبت به شرکت کنندگان گروه گواه درپس آزمون کیفیت زندگی (وزیرمقیاس های آن) نمره بهتری داشتند. این افزایش نمره درمرحله پیگیری نیزحفظ شده بود. نتیجه گیری: باتوجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که مشاوره گروهی مبتنی برپذیرش وتعهدبرکیفیت زندگی زنان افرادمعتادتاثیرمعنی داری دارد.

Studing the effect of group-based consultant based on acceptance and commitment (ACT), on quality of life of addicts spouses from drug addiction treatment centers of Isfahan city

Abstrac Purpose:The present study examines the impact of group counseling based on acceptance and commitment therapy(ACT) on the quality of life addicts wives. Method: The population of the study consists of all wives of drug abusers in addiction treatment centers located in Isfahan, Iran. For this purpose, thirty of them and then randomly assigned to experimental and control groups. Pretest posttest and followup test design were employed in both experimental and control groups. The participants to the World Health Organization quality of life questionnaire which assesses the pretest. The experimental group recived 8 sessions of 90 minute acceptance and commitment therapy(ACT) but the control group received no intervention. Immediately after the intervention and amonthe later the participants again responed to the quality of life questionnaire. Result: The results showed that the experimental group who receive intervention based acceptance and commitment to the participants in the control group behind test the quality of life (and subscales) had abetter score. This in creases the score at followup was maintained. Conclusion: According to the result we can conclude that group counseling based on acceptance and commitment therapy significant effect.