اثربخشی درمان شناختی _ رفتاری بر خشم و بهزیستی روان‌شناختی دختران پرخاشگر

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی _ رفتاری بر خشم و بهزیستی روان شناختی دختران پرخاشگر بود. روش: این پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون _ پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه ی آماری پژوهش را کلّیه ی زندانیان حاضر در بند نسوان زندان مرکزی شهر اردبیل در سال 1393 تشکیل می دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، 30 نفر از دخترانی که در پرسشنامه ی خشم حالت _ صفت اسپیلبرگر نمره های بالایی داشتند انتخاب شده و به طور تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، درمان شناختی _ رفتاری را طی 8 جلسه دریافت نمودند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی خشم حالت _ صفت اسپیلبرگر و پرسشنامه ی بهزیستی روان شناختی ریف استفاده شد. داده ها با روش آماری کورایانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان داد که فرضیه های پژوهش مبنی بر تاثیر درمان شناختی _ رفتاری بر خشم و بهزیستی روان شناختی دختران پرخاشگر مورد تایید قرار گرفته است و دختران گروه آزمایش نسبت به دختران گروه کنترل در پس آزمون به طور معناداری، خشم کمتری و بهزیستی روان شناختی بیشتری داشتند. نتیجه گیری: بنابراین، می توان نتیجه گرفت که درمان شناختی _ رفتاری در کاهش خشم و افزایش بهزیستی روان شناختی دختران پرخاشگر تاثیر معناداری دارد.

he Effectiveness of Cognitive-Behavioral Therapy on Anger and Psychological Well-Being of Aggressive Girls

T Hosein Ghamari Qivi , Ali Sheykholeslami , Zahra Adel Aim: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of cognitivebehavioral therapy on anger and psychological wellbeing of aggressive girls. Method: The research methodology was semiexperimental with pretest and posttest design with control group. The statistical population of study included all the prisoners in the women rsquo;s ward of the Central Prison in Ardabil, Iran, in the year 2014. Total of 30 participants with high scores on Spielbergers rsquo; statetrait anger expression inventory were selected using simple random sampling. Participants were randomly assigned to experimental and control groups (15 persons each). The experimental group received 8 sessions of cognitivebehavioral therapy. Spielbergers rsquo; statetrait anger expression inventory and psychological wellbeing questionnaire were used to gather data. Collected data was analyzed by multivariable covariance test. Results: Findings indicated that cognitivebehavioral therapy seemed to have an effect on anger and psychological wellbeing of aggressive girls, such that the participants in the experimental group showed significantly lowered levels of anger and higher psychological wellbeing when compared with those in the control group. Conclusions: Therefore, it can be concluded that cognitivebehavioral therapy seems to have a significant effect by decreasing the level of anger and to increase the psychological wellbeing in girls with high levels of aggressiveness.