اثربخشی آموزش راهبردهای مدیریت هیجان مبتنی بر رویکرد زوج درمانی هیجان‌مدار بر بهبود رضایت زناشویی

هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای مدیریت هیجان مبتنی بر رویکرد زوج درمانی هیجان مدار بر بهبود رضایت زناشویی بود. روش: روش تحقیق از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه شاهد می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه سعادت آباد در سال 1400 تشکیل دادند. برای نمونه گیری ابتدا به صورت در دسترس با همه زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره امین پژوه و مرکز مشاوره بینش مصاحبه شد. پس از انجام مصاحبه مبنی بر خودافشاگری زناشویی، 47 زوج دارای تعارض تشخیص داده شدند که همه داوطلب شرکت در جلسات درمانی بودند. از میان آن ها 32 زوج به صورت تصادفی در گروه آزمایش (16 زوج) و کنترل (16 زوج) گمارش شدند. برای آزمون فرضیه از تحلیل کوواریانس در محیط  شد. یافته‌ها: همان طور که در جدول 11-4 ملاحظه می‌شود نسبت f تحلیل کواریانس برای عمکرد خانواده   (26.2=f و 0.001=p)، و برای رضایت زناشویی (37.3=f و 0.001=p)، به دست آمدند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که در متغیرهای وابسته‌  شامل عملکرد خانواده و رضایت زناشویی بین گروه های گواه و آزمایش  تفاوت معنی‌دار دیده می‌شود. بنابراین، فرضیه اصلی پژوهش در سطح(0.001)تایید می شوند. اندازه مجذور اتا نشان می دهد که 31 درصد از تغییرات درون گروهی به وسیله آموزش راهبردهای مدیریت هیجان بر رضایت زناشویی تبیین می شود، همچنین آموزش راهبردهای هیجان مدار توانسته است، بین کلیه خرده مقیاس های رضایت زناشویی، بجز خرده مقیاس حل تعارض، تاثیر معناداری ایجاد کند. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته ها می توان گفت راهبردهای مدیریت هیجان بر رضایت زناشویی تاثیر دارد در نتیجه از این آموزش می توان در مداخلات زوج درمانی استفاده کرد. 

the effectiveness of emotionally focus therapy based on emotional management strategies on improving marital satisfaction

 aim: the aim of this study was to evaluate the effectiveness of teaching emotion management strategies based on emotional focus therapy approach on improving marital satisfaction. methods: the present study is a quasi-experimental study. the statistical population of this study consisted of all couples who referred to counseling centers in saadatabad region in tehran during the year 2021. for sampling, all couples interviewed were selected through convenient sampling and had referred to amin pajooh and binesh counseling centers.  after conducting an interview based on marital self-disclosure, 47 couples were identified as conflicted, all of whom volunteered to attend treatment sessions. among them, 32 couples were randomly assigned to the experimental group (16 couples) and the control group (16 couples). to test the hypothesis, analysis of covariance was done using spss-22 software. findings: according to table 4-11, the proportion of f covariance analysis for family functioning (p=0/001 and f=26/2) and for marital satisfaction (p=0/001 and f=37/3) were obtained. the results of the study showed that there was a significant difference in marital satisfaction during pre-test, post-test and follow-up. eta squared size shows that 31% of intra-group changes can be explained by receiving training in emotion management strategies on marital satisfaction.  conclusion: according to the findings, it can be said that emotion management strategies have an effect on marital satisfaction. as a result, this training can be used in couple therapy interventions.