بررسی اثربخشی مداخله مواجهه درمانی روایتی بر بهبود کیفیت زندگی و تنظیم هیجان زنان مطلقه شهر زرین‌شهر

هدف: امروزه با توجه به رشد روزافزون طلاق و پیامدهای آن در جامعه، بررسی آن در ابعاد مختلف حائز اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مواجهه درمانی روایتی بر بهبود کیفیت زندگی و تنظیم هیجان زنان مطلقه انجام گرفت. روش پژوهش: این مطالعه یک پژوهش نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری مطالعه حاضر را کلیه زنان مطلقه کمیته امداد شهر زرین‌شهر تشکیل دادند. تعداد 30 نفر از این زنان تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) به روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون از پرسشنامه ‌کیفیت‌ زندگی گروهی از کارشناسان ‌سازمان‌ بهداشت ‌جهانی (1996) و پرسشنامه نظم‌جویی هیجان گروس و همکاران (2003) استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 7 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه به صورت گروهی درمان مواجهه‌درمانی‌روایتی (net) را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره (آانکوا) و به وسیله نرم‌افزار‌spss23 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌ها نشان ‌داد که بعد از کنترل اثرات پیش‌آزمون، تفاوت معناداری بین نمرات پس‌آزمون دو گروه در ابعاد سلامت جسمانی (p<0/001, f=369/965)، سلامت روانی (p<0/000, f=75/457)، سلامت اجتماعی (52/905=f؛ 0/003>p) و سلامت ‌محیط (320/321=f؛ 001>p) و ابعاد ارزیابی مجددشناختی (p<0/001, f=260/901) و فرونشانی (p<0/005, f=1/359) وجود دارد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که مواجهه درمانی روایتی می‌تواند برنامه درمانی مناسبی برای بهبود کیفیت زندگی و مشکلات هیجانی زنان مطلقه باشد.

the effectiveness of narrative exposure therapy on quality of life and emotional regulation of absolute women in zarrinshahr city

aim: today, considering the growing divorce and its consequences in society, it is important to examine it in different aspects. the purpose of this study was to investigate the effectiveness of narrative medical exposure on quality of life and emotional regulation of divorced women in zarrinshahr city (iran). methods: this study was a quasi-experimental study with pretest-posttest and control group. the statistical population of the present study consisted of all divorced women of zarrinshahr relief committee. a sample of 30 women under the imam khomeini relief organization was selected by voluntary sampling method and randomly divided into two experimental groups (15 subjects) and control (n = 15). data were gathered in two stages: pre-test and post-test. world health organization quality of life questionnaire group of experts of the world health organization (1996) and emotional regulation questionnaire (gross, et al., 2003) were used. the experimental group received 7 days of treatment and 90 minute treatment group (net); while the control group received no intervention. the collected data were analyzed using univariate covariance (ancova) and analyzed by spss-23 software. findings: the results showed that after controlling the effects of pre-test, there was a significant difference between the post-test scores of the two groups in the dimensions of physical health (f = 369.965; p <0.001), mental health (f = 75.457; p <0.000), social health (f = 52.905; p <0.003) and environmental health (f = 320.321; p <0.001) and dimensions of cognitive reassessment (f = 260.901; p <0.001) and subduction (1/359; f= p> 0.005). conclusion: the results of this study show that oral exposure can be a suitable health plan for improving the quality of life and emotional problems of divorced women.