اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب و خودکارامدی کودکان: یک مطالعه آزمایشی تک موردی

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب و خودکارامدی کودکان بود. روش: جامعه‌ی آماری پژوهش کودکان مضطرب 11-8 ساله‌ی شهر اهواز بود. نمونه‌ی پژوهش شامل 3 کودک مضطرب بودند که با فراخوان در گروه‌های مدارس و مراکز مشاور ه‌ی شهر اهواز و با توجه به نقطه‌ی برش پرسش نامه‌ی تشخیص اختلالات مرتبط با اضطراب کودکان (بیرماهر و همکاران، 1999) و مصاحبه با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش از طرح پژوهشی تک موردی با خط پایه ناهمزمان استفاده شد. پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد طی جلسه اجرا شد. داده‌ها در سه مرحله خط پایه، در فرایند درمان و یک ماه پس از درمان جمع آوری شدند و به روش شاخص تغییر پایا، درصد بهبودی و ترسیم دیداری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که آزمودنی ها در مرحله درمان در متغیر اضطراب (30/96 درصد) و در متغیر خودکارامدی (28/13 درصد) و در مرحله پیگیری در متغیر اضطراب (38/44 درصد) و در متغیر خودکارامدی (32/25 درصد) بهبود پیدا کردند. همچنین شاخص تغییر پایای هر دو متغیر در مرحله پس از درمان و پیگیری معنادار (1/96=z و سطح معناداری 0/05) بود. نتیجه گیری: بنابراین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با آفزایش انعطاف پذیری روان شناختی و کاهش دادن واکنش‌های ناکارآمد باعث کاهش اضطراب و افزایش خودکارآمدی کودکان مضطرب می‌شود

The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Anxiety and Self-efficacy of Children: A Single-Case Experimental Design

Aim: The aim of the current study was to investigate the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Anxiety and Selfefficacy of children among children with anxiety. Methods: The statistical population consisted of all children diagnose with anxiety in Ahvaz. The research sample consisted of 3 children that were selected according to the results of the Child Anxiety Related Emotional Disorders (SCARED) , using purposeful sampling method. In this research, a singlecase experimental design, type of nonconcurrent multiple baseline designs was used. To evaluate the anxiety, Child Anxiety Related Emotional Disorders (SCARED) and selfEfficacy Children #39;s SelfEfficacy Scale were used. The data was collected in three phases of baseline, during intervention, and one month followup. Findings: The findings indicate that the subjects in the treatment phase experienced improvement in anxiety (30/96) and selfefficacy (28/13), and in the followup in regards to anxiety (38/44) and selfefficacy (32/25). The change index was indicative of meaningful changes (z=1/95 alpha;=0.05). Conclusion: Therefore, the research findings illustrated that Acceptance and Commitment Therapy reduces anxiety and increases children #39;s selfefficacy by increasing psychological flexibility and reducing dysfunctional reactions.