مقایسه انعطاف‌پذیری شناختی، سرمایه روان‌شناختی و راهبردهای مقابله با درد بین افراد مبتلا به کووید 19 پاسخ‌دهنده و عدم پاسخ‌دهنده به درمان خانگی

هدف: هدف پژوهش مقایسه انعطاف پذیری شناختی، سرمایه روان شناختی و راهبردهای مقابله با درد بین افراد مبتلا به کووید19 پاسخ دهنده و عدم پاسخ دهنده به درمان خانگی بود. روش: روش پژوهش علی _ مقایسه ای بود. جامعه آماری، افراد مبتلا به کووید 19 پاسخ دهنده و عدم پاسخ دهنده به درمان خانگی در شهر تهران بودند. با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی، 87 نفر پاسخ دهنده به درمان خانگی و 92 نفر عدم پاسخ دهنده به درمان خانگی انتخاب شدند و پرسشنامه های انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010)، سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران (2007) و راهبردهای مقابله با درد روزنشتایل و کیف (1983) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافته ها: بین انعطاف پذیری شناختی، ابعاد سرمایه روان شناختی و راهبردهای مقابله با درد گروه های پاسخ دهنده و عدم پاسخ دهنده به درمان تفاوت معناداری وجود داشت (p<0.01). راهبرد مقابله ای فاجعه آفرینی در گروه پاسخ دهنده به درمان کمتر از گروه عدم پاسخ دهنده به درمان بود ولی در انعطاف پذیری شناختی، خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری، خوش بینی و راهبردهای مقابله ای توجه برگردانی، تفسیر مجدد درد، گفتگو با خود، نادیده انگاشتن درد، دعا- امیدواری، افزایش فعالیت رفتاری) گروه پاسخ دهنده به درمان بالاتر از گروه عدم پاسخ دهنده به درمان بود. نتیجه گیری: انعطاف پذیری شناختی، سرمایه روان شناختی و راهبردهای مقابله با درد در پاسخ دهی به درمان خانگی کووید 19 تاثیر دارند. نتایج شواهدی را نشان داد که بکارگیری مداخلات پیشگیرانه و درمانی مبتنی بر روان شناسی مثبت مانند تقویت انعطاف پذیری شناختی، سرمایه روان شناختی و راهبردهای کارآمد مقابله با درد می توانند در روند درمان خانگی و افزایش پاسخ به درمان کووید 19 موثر باشند.

Comparing Cognitive Flexibility, Psychological Capital and Coping Strategies with Pain between Individuals with COVID-19 Responding and Non-Responding to Home Treatment

Aim: The present study aimed to compare cognitive flexibility, psychological capital and coping strategies with pain between individuals with COVID-19 responding and non-responding to home treatment. Methods: Methodology for this study was ex-post facto. Population included individuals with COVID-19 who responded or did not respond to home treatment in city of Tehran. Using snowball sampling, 87 individuals responding to home treatment and 92 individuals who did not responde to home treatment were selected and completed the questionnaires of Dennis and VanderWal (2010), flexibility, Luthans et al’s cognitive psychological capital (2007), and Rosenstiel and Keefe’s coping strategies with pain (1985). Data were analyzed using MANOVA. Results: There was significant difference between cognitive flexibility, psychological capital, and coping strategies with pain between the groups of responding and non-responding to home treatment (P<0.01). Catastrophazing-type of coping strategy was less in group of responding to home treatment than group of non-responding to home treatment, but cognitive flexibility, self-efficacy, hopefulness, resiliency, optimistic, and coping strategies of diverting attention, reinterpretation of pain, ignoring pain, self-talk, pray-hopefulness, and increase of behavior in group of responding to home treatment were higher than the non-responding group. Conclusion: Cognitive flexibility, psychological capital, and coping strategies with pain effect responding to home treatment of COVID-19. The results provide evidence that applying the interventions of prevention and treatment based on positive psychology as improving cognitive flexibility, psychological capital and efficient coping strategies can effect the procedure of home treatment and increase responding to COVID-19 treatment.