مقایسه اثربخشی درمان بافت نگر انصاف محور و درمان هیجان‌مدار برافزایش صمیمیت و کاهش دل‌زدگی زناشویی زوج‌ها

هدف: پژوهش حاضر مقایسه و بررسی اثربخشی تاثیر رویکرد درمانی بافت نگر انصاف محور (مبتنی بر نظریه بوزورمنی _ ناج) و رویکرد درمانی هیجان‌مدار برافزایش صمیمیت و کاهش دل‌زدگی زناشویی زوج‌های دارای تعارضات زناشویی بود. روش:این پژوهش از نوع شبه ‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون، با گروه کنترل و پیگیری سه‌ماهه بود. جامعه آماری شامل همه زوج‌هایی بود که در سال 1397 1398 به دفتر مشاوره و خدمات روان‌شناختی خصوصی زیر نظر سازمان نظام روان‌شناسی در شهر ارومیه مراجعه داشتند از میان مراجعه‌کنندگان تعداد 24 زوج که به دلیل تعارضات زناشویی به این مرکز مراجعه کرده بودند؛ پس از همتاسازی آزمودنی‌ها، ملاک‌های ورود و خروج پژوهش به شیوه هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گروه (هر گروه 8 زوج) که دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه است گمارش شدند. پس از اجرای پیش‌آزمون برای گروه آزمایشی بافت‌نگر هر زوج 10 جلسه و گروه آزمایشی هیجان‌مدار هر زوج 9 جلسه روان‌درمانی انجام گرفت. پرسشنامه‌های مورداستفاده شامل مقیاس صمیمیت واکر و تامپسون و مقیاس دل‌زدگی زناشویی پاینز بود. برای تحلیل داده‌ها و فرضیه‌ها از روش آزمون آماری »تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر « و نرم‌افزار spss استفاده گردید. یافته‌ها: نشان داد اثربخشی رویکرد هیجان‌مدار در افزایش صمیمت زناشویی، به‌صورت معناداری (0.001>p) بیشتر از رویکرد بافت نگر است؛ اما میان دو رویکرد در کاهش »دل‌زدگی زناشویی « تفاوت معنادار مشاهده نشد همچنین یافته‌ها نشان داد اثربخشی رویکرد بافت نگر نسبت به رویکرد هیجان‌مدار در »دل‌زدگی زناشویی « ثبات و پایداری زمانی بیشتری دارد. نتیجه‌گیری: رویکرد هیجان‌مدار در مقایسه با رویکرد بافت نگر اثربخشی موثرتری در افزایش صمیمت زناشویی نشان می‌دهد و اثربخشی دو رویکرد در کاهش دل‌زدگی زناشویی یکسان است اما باگذشت زمان رویکرد بافت نگر در بهبود دل‌زدگی زناشویی ثبات درمانی بهتری نشان داده است.

Comparison of the Effectiveness of Contextual Therapy fair- centered and Emotion-Focused Therapy on Marital Intimacy and Marital Burnout among Couples

The aim of the present study was to compare and evaluate the effectiveness of Contextual Therapy faircentered (CT) (based on Ivan B ouml;sz ouml;rm eacute;nyiNagy) and EmotionFocused Therapy (EFT) on increasing Marital Intimacy and reducing Marital Burnout in couples. The method was semiexperimental with a pretestposttest design with a control group. The statistical population included all couples who in 20172018 referred to the Sanam private office of counseling and psychological services (under the supervision of the Psychology and Counseling Organization of Iran) in the city of Urmia. Among them, 24 couples who have referred to this center due to marital conflicts, after matching the subjects and the criteria for entering and leaving the research, were purposefully selected and randomly assigned to three groups (Eight pairs in each group), which are two experimental groups and one control group. After performing the pretest, the Contextual Therapy group were performed 10 sessions and EmotionFocused Therapy was 9 for each pair. The questionnaires used included Walker and Thompson #39;s intimacy scale and Pines #39;s Burnout Scale. To analyze the data and hypotheses, the statistical test method of ldquo;repeated measurement variance analysis rdquo; and SPSS software were used. Findings showed that the effectiveness of EmotionFocused Therapy in increasing intimacy was significantly (p < 0.001) than the Contextual. But there is no significant difference between the two approaches in reducing ldquo;marital boredom rdquo;, Also, the findings showed that, over time, the effectiveness of the Contextual Therapy approach to the EmotionFocused Therapy in ldquo;marital burnout rdquo; is more stable. Conclusion: In comparison EmotionFocused Therapy a more effective effect in increasing intimacy and the effectiveness of the two approaches in reducing marital burnout is the same,but in the long run, the Contextual approach has shown better therapeutic stability in improving Marital burnout.