تجربه زیسته زنان مبتلا به دیسپارونیا و واژینیسموس: مطالعه کیفی

هدف: دیسپارونیا و واژینیسموس مسئله‌ای مهم در زندگی زنان مبتلا به این اختلال است و عواقب ناگوار و پیامدهای مخربی بر فرد، نهاد خانواده و صمیمیت زوجی می‌گذارد. ازاین‌رو هدف پژوهش فعلی بررسی تجربه زیسته زنان مبتلا به دیسپارونیا و واژینیسموس در مشارکت‌کنندگان پژوهش بود. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع پدیدارشناسی بود و 9 مشارکت‌کننده زن که مبتلا به اختلال دیسپارونیا و واژینیسموس بودند به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و گردآوری داده‌ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با آن‌ها تا رسیدن داده‌ها به اشباع ادامه یافت. بعد از جمع‌آوری داده‌ها و رونوشت آن‌ها توسط پژوهشگر از شیوه‌ی پدیدارشناسی پنج مرحله‌ای گیورگی برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها به 12 جزء تشکیل‌دهنده‌ی تجربه زیسته زنان مبتلا به دیسپارونیا و واژینیسموس منجر شد که شامل: فقدان آگاهی، تجربه علائم فیزیکی اضطراب، ترس، پیش‌بینی درد، احساس بی‌کفایتی و حقارت، احساس شرم، احساس نفرت از رابطه جنسی و همسر، احساس رنج، احساس خشم، احساس گناه، کاهش صمیمیت عاطفی و جنسی و پشیمانی از ازدواج است. نتیجه‌گیری: نتیجه این پژوهش ادبیات پژوهشی گذشته را در زمینه تجربه زیسته دیسپارونیا و واژینیسموس را غنی‌تر می‌کند. همچنین ساختار تجربه زیسته دیسپارونیا و واژینیسموس استخراج شده این مطالعه برای تدوین و به کارگیری برنامه‌های پیش‌گیرانه و درمانی این آسیب و همین‌طور پیامدهای آن کاربرد فراوانی دارد. همچنین نتیجه این پژوهش ادبیات پژوهشی گذشته را در زمینه تجربه زیسته دیسپاورنیا و واژینیسموس غنی‌تر می‌کند.

Perception of the lived experience of women with dyspareunia and vaginismus: qualitative study

Aim: Dyspareunia and vaginismus are important issues in the lives of women with these disorders and have adverse, damaging consequences for the individual, the family, and the couple #39;s intimacy. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the lived experience of women with dyspareunia and vaginismus. Methods: The method of this study was descriptivephenomenological psychological in which nine female participants suffering from dyspareunia and vaginismus were selected through purposeful sampling and data collection was continued through semistructured interviews until data saturation was reached. After collecting the data and transcribing them, the researcher used Giorgi rsquo;s fivestep phenomenological data analysis method. Results: Analyzing data led to 12 contributing components of the lived experience of women with dyspareunia and vaginismus which included: lack of awareness, experiencing the physical symptoms of anxiety, fear, predicting pain, feeling of inadequacy and inferiority, feeling of shame, hatred of sex and of spouse, a feeling of suffering, feeling of anger, feeling of guilt, decreased emotional and sexual intimacy, and regret about marriage. Conclusion: The results of this study also enrich the previous research literature on the lived experience of dyspareunia and vaginismus. Also, the structure of the lived experience of dyspareunia and vaginismus derived from this study is widely used to develop and apply preventive and therapeutic programs for this condition and its consequences.