مقایسه اثربخشی آموزش ذهن آگاهی نوجوان محور با آموزش هیجان محور بر عزت نفس و مشکلات خواب در نوجوانان داغ‌دیده پسر

هدف: هدف پژوهش مقایسه اثربخشی آموزش ذهن آگاهی نوجوان محور با آموزش هیجان محور بر عزت‌نفس و مشکلات خواب نوجوانان پسر بود. روش: پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری شامل نوجوانان داغ‌دیده مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره آموزش‌وپرورش شهر شیراز در سال 97-1396 بودند. از میان آن‌ها 48 نفر به شیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جای‌داده شدند. گروه آزمایشی ذهن آگاهی نوجوان محور در طی 10 جلسه 1 ساعته و گروه آزمایش هیجان محور در طی 8 جلسه 1 ساعته به‌صورت گروهی تحت آموزش قرار گرفتند. آزمودنی‌ها به کمک پرسشنامه عزت‌نفس کوپر اسمیت (1967) و کیفیت خواب پیتزبورگ (1998) پیش از آغاز درمان، پایان جلسات درمان و همچنین مرحله پیگیری 45 روزه پس از آموزش گروهی ارزیابی شدند. گروه گواه بدون هیچ آموزش گروهی بودند. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد به‌کارگیری ذهن آگاهی نوجوان محور و هیجان محور بر عزت‌نفس و مشکلات خواب نوجوانان داغ‌دیده موثر است (0.05< p) و گروه ذهن آگاهی نوجوان محور تاثیر بیشتری از هیجان محور داشته است و تغییرات در طول زمان پایدار بود. نتیجه‌گیری: بر این اساس می‌توان نتیجه گیری کرد که ذهن آگاهی نوجوان محور و هیجان محور بر عزت نفس و مشکلات خواب نوجوانان داغ‌دیده موثراست و ذهن آگاهی نوجوان محور بر افزایش عزت نفس و کاهش مشکلات خواب موثرتر بود.

Comparison of the Effectiveness of Adolescent-Centered Mindfulness (MBCT) and Emotionally Focused Therapy (EFT) on Self-Esteem and Sleep Disorder of Bereaved Adolescents

Aim: The aim of this study was to compare the effectiveness of adolescentreasoned mindfulness (MBCT) and emotionally focused therapy (EFT) on selfesteem and sleep Disorder of bereaved adolescents. Methods: The study had a quasiexperimental design, with a posttest, pretest design, control group, and follow up phase. The statistical population of bereaved adolescents referred to the counseling clinics department of education in city of Shiraz during the year 20172018. From among this population, 48 were selected through available sampling and were randomly divided into two experimental groups, adolescentcentered mindfulness and, emotionally focused therapy, in addition to a control group. One experimental group received adolescentcentered mindfulness for 10 onehour long sessions, while the second experimental group received emotionallyfocused therapy for 8 onehour long sessions. The subjects were evaluated with SelfEsteem Questionnaire (SEI , 1989) and Sleep Disorder Questionnaire (PSQI, 1967) before the initiation of treatment. Fourtyfive days following the conclusion of group training, a followup was performed. The control group had no group education. Data were analyzed using repeated measures. Results: Results showed that the use of adolescentcentered mindfulness and emotionallyfocused therapy is effective on selfesteem and sleep disorder of bereaved adolescents (p<0/05). The effect of adolescentcentered mindfulness were greater than emotionallyfocused therapy and the changes were stable through the time. Conclusions: According to this study, it can be concluded that both adolescentcentered mindfulness training and emotionallyfocused interventios are effective for selfesteem and sleeping problems in adolescents, and that adolescentcentered mindfulness was more effective in increasing selfesteem and reducing sleeping proglems.