تاثیر درمان مبتنی بر امید بر سلامت روان و معناداری زندگی دانش‌آموزان دختر افسرده

هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر درمان مبتنی بر امید بر سلامت روان‌شناختی و معناداری زندگی دختران نوجوان افسرده بود. روش: روش پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دختران مقطع متوسطه شهر اصفهان در سال 1395 بود و نمونه آماری پژوهش 24 نفر از افرادی بودند که با روش نمونه گیری خوشه‌ای انتخاب شده و نمره آنها در پرسشنامه افسردگی بک 2 دربازه 16 تا46 بوده واز طریق مصاحبه بالینی تشخیص افسردگی گرفتند. این افراد به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس امید درمانی گروهی در 8 گام برای آزمودنی‌های گروه آزمایش اجرا شد وگروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. از پرسشنامه‌های سلامت روان (ghq) و معناداری زندگی (mlq) در مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد و جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده گردید. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که امید درمانی گروهی بر افزایش سلامت روان و معناداری زندگی دختران افسرده گروه آزمایش تاثیر معناداری داشته است. نتیجه‌گیری: میتوان نتیجه گرفت که امید درمانی گروهی میتواند مداخله‌ای موثر در ارتقای سلامت روان و معناداری زندگی دختران نوجوان افسرده باشد.

Effectivness of Hope Therapy base on Group on Mental Health and Meaning in Life in Depressed Female Students

Aim: the aim of this research was to investigate the effect of Hope Therapy on mental health and meaning in life of depressed teenage girls. Methods: The research method was semiexperimental with pretestposttest, and control group. The statistical population included all high school girls in Isfahan in 2016 and the statistical sample of the study included 24 girls who were selected by cluster sampling method and whose score on Beck2 depression questionnaire was between 16 to 46, and who were diagnosed with depression through clinical interviews. These individuals were randomly assigned to two experimental and control groups. Afterwards, Hope Therapy was performed in a group format in 8 steps for the subjects in the experimental group, while the control group did not receive any interventions. General Health Questionnaire (GHQ) and Meaning in Life Questionnaire (MLQ) were used in the pretest and posttest stages. Multivariate analysis of covariance was used to analyze the data. Findings: The findings showed that group hopetherapy had a significant effect on increasing mental health and meaning in life of depressed girls in the experimental group. Conclusion: It can be concluded that hope therapy base on group can be an effective intervention in promoting mental health and meaning of life of depressed adolescent girls.