رابطه پنج صفت بزرگ شخصیت با افسردگی: نقش میانجی‌گر عزت نفس و خودکارآمدی

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین پنج صفت بزرگ شخصیت با نشانه‌های افسردگی و نقش میانجی گر عزت نفس و خودکارآمدی در دانشجویان بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. به منظور انتخاب نمونه 400 نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل دانشگاه آزاد و دولتی شهرستان گنبدکاووس به روش تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه‌های افسردگی، پنج عاملی شخصیت، عزت نفس و خودکارآمدی بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و روش تحلیل مسیر استفاده شد. یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بود که روان آزردگی به عنوان قوی ترین پیش بین افسردگی، اثر مثبت معناداری بر آن داشت. درحالی که برونگرایی، توافق گرایی، عزت نفس، خودکارآمدی اثر منفی معناداری بر افسردگی داشتند. هم‌چنین نتایج تحلیل مسیر حاکی از این بوده که متغیرهای عزت نفس و خودکارآمدی به طور همزمان در پیش‌بینی افسردگی براساس صفات شخصیت (برون گرایی، توافق گرایی و روان آزردگی) نقش واسطه را ایفا می‌کنند.نتیجه‌گیری: باتوجه به نتایج پژوهش و نقش واسطه‌ای عزت نفس و خودکارآمدی در ارتباط صفات شخصیت و افسردگی، برنامه‌ریزی جهت ارتقای سطح عزت نفس و خودکارآمدی می‌تواند نقش مهمی در کاهش افسردگی به واسطه تقویت صفات شخصیتی برون گرایی و توافق گرایی و کاهش روان آزردگی داشته باشد.

The Relationship Between the Big Five Personality Traits with Depression : The Mediating Role of Self-esteem and Self-efficacy

Aim: The purpose of this study was to investigate the relationship between the five major traits of personality and symptoms of depression in students, with mediating role of selfesteem and selfefficacy. Methods: The research method was descriptive of correlational type. In order to select the sample, 400 students studying at Gonbadkavus Azad and State Universities were selected through cluster random sampling. The instruments used in this study included depression scales, five personality factors, selfesteem, and selfefficacy. Pearson correlation test and path analysis methods were used to analyze the data. Findings: The results indicated that neuroticism as the strongest predictor of depression had a significant positive effect on it. While extraversion, agreeableness, selfesteem, and selfefficacy had a significant negative effect on depression. Also, the results of path analysis indicate that selfesteem and selfefficacy variables, simultaneously play a mediating role in predicting depression based on personality traits (extraversion, agreeableness, and neuroticism). Conclusion: According to the results of the research and the mediating role of selfesteem and selfefficacy in relation to personality traits and depression, planning to promote selfesteem and selfefficacy can play an important role in reducing depression by enhancing extroversion and agreeableness and reducing psychological distress.