بررسی روابط خانوادگی، خودکنترلی و ناگویی خلقی به‌عنوان عوامل پیش‌بینی‌کننده اختلال بی‌اشتهایی روانی

هدف: اختلال بی‌اشتهایی روانی یکی از اختلال‌های نسبتاً شایع روانی است که در دهه‌های اخیر شیوع یافته و تعداد زیادی افراد، به‌ویژه دختران جوان را تحت تاثیر قرار داده است. این پژوهش به‌منظور پیش‌بینی اختلال بی‌اشتهایی روانی به‌عنوان متغیر ملاک و روابط خانوادگی، خودکنترلی و ناگویی خلقی به‌عنوان متغیرهای پیش‌بین انجام گرفت. روش: این پژوهش از نوع توصیفیهمبستگی است. نمونهٔ این مطالعه شامل 109 نفر از زنان شهر شیراز بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب‌شده بودند. بی‌اشتهایی روانی با استفاده از پرسشنامهٔ گارنر و گرفینکل (1979)، روابط خانوادگی با استفاده از پرسشنامهٔ پیوند خانوادگی پارکر و همکاران (1979)، خودکنترلی با استفاده از مقیاس خودکنترلی گراسمیک (1993) و ناگویی خلقی با به‌کارگیری مقیاس ناگویی خلقی تورنتو (1986) اندازه‌گیری شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون رگرسیون چندگانه به روش گام‌به‌گام مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که شتاب‌زدگی به‌عنوان یکی از زیر مقیاس‌های خودکنترلی ( p<0/05 ، β =0/24) و حمایت افراطی از زیر مقیاس‌های روابط خانوادگی (p<0/05 ، β =0/23)، اختلال بی‌اشتهایی روانی را پیش‌بینی کردند. این در حالی است که ناگویی خلقی قادر به پیش‌بینی اختلال بی‌اشتهایی روانی نبود. نتیجه‌گیری: پژوهش نشان داد که تلاش برای تنظیم شتاب‌زدگی و کاهش حمایت افراطی در روابط خانوادگی در پیش‌گیری از ابتلا به بی‌اشتهایی روانی می‌تواند موثر باشد.

Evaluation of Family Relations, Self-control and Alexithamia as the Predictors of Anorexia Nervosa

Aim: A mental disorder known as anorexia is a relatively common disorder in the recent decades and has affected many people, especially young girls. This study aims to predict the relationship between anorexia as the independent variable and family relations, self control, and alexithymia as predictor variables. Methods: This study is a descriptivecorrelational type. The study sample consisted of 109 women in the city of Shiraz who were selected through convenience sampling. Anorexia mental disorder was measured using questionnaires from Garner and Garfinkel (1979), parental bonding were measured using questionnaires parental bonding by Parker et al. (1979),Selfcontrol was measured using a selfcontrol scale Grasmick (1993) and alexithymia was measured using the Toronto alexithymia (1986).The data was analyzed by stepwise multiple regressions test. Findings The findings showed that, impulsively is one of the subscales of selfcontrol ( β =0/24 , p<0/05) and the extreme support is a parental bonding based subscale ( β =0/23 , p<0/05) predicted anorexia disorder. Meanwhile Alexithymia cannot predict anorexia disorder. Conclusion: Based on these findings, it can be concluded that efforts to regulate impulsivity and reduce extreme support in family relationships are effective in preventing from anorexia nervosa.