اثربخشی درمان‌شناختی - تحلیلی بر خودکارآمدی و مشکلات بین فردی زنان دارای اختلال شخصیت وابسته

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی _ تحلیلی بر خودکارآمدی و مشکلات بین فردی زنان دارای شخصیت وابسته بود. ت روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر را کلیه زنان 19 تا 40 ساله شهر تهران که به مراکز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، دفتر مشاوره تنکابنی و دفتر مشاوره پژوهشگر، مراجعه کرده و بر اساس آزمون شخصیت میلون دارای اختلال شخصیت وابسته بودند، تشکیل می داند. از بین افراد جامعه 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش در معرض 10 جلسه درمان شناختی _ تحلیلی قرار گرفت درحالیکه گروه کنترل این درمان را دریافت نکرد. افراد گروه کنترل و آزمایش قبل از اجرای مداخلات و یک ماه پس از اجرای مداخلات از طریق پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر (1982) و مقیاس مشکلات بین فردی بارخام (1996) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد درمان شناختی _ تحلیلی به طور معناداری (p<0.0001) در افزایش خودکارآمدی و کاهش مشکلات بین فردی افراد گروه آزمایش موثر بوده است. نتیجه گیری: متخصصان حوزه سلامت روان می توانند از درمان شناختی _ تحلیلی در بهبود مشکلات بین فردی و خودکارآمدی زنان دارای اختلال شخصیت وابسته بهره مند شوند.

The Effectiveness of Cognitive Analytic Therapy on the Self-efficacy and Interpersonal Problems of Women with Dependent Personality Disorder

Purpose: The present research aimed to study the effect of cognitive analytic therapy on the selfefficacy and interpersonal problems of women with dependent personality disorder. Methods: The present research was a quasiexperimental study with the pretestposttest design. Subjects of the experimental group consisted of all women in Tehran aged 19 to 40 years of age who had referred to Azad University counseling centers (Roodehen branch), Tonekaboni counseling center, and researcher rsquo;s counseling office. They were selected after being recognized as having dependent personality disorder through Millon Personality Test. They were administered with ten cognitiveanalytic therapy sessions, while those in the control group did not received the treatment. All subjects filled out the Sherer (1982) General SelfEfficacy Scale and the Barkham (1996) Inventory of Interpersonal Problems before and one month after the intervention. Findings: The results showed that cognitiveanalytic therapy was significantly effective in increasing the selfefficacy and reducing the interpersonal problems of subjects in the test group (P<0.0001). The study findings indicated the effectiveness of cognitive analytic therapy in increasing the selfefficacy and reducing the interpersonal problems of women with dependent personality disorder. Conclusions: This approach can be used by mental health professionals for improving the symptoms of this disorder among Iranian women.