اثربخشی آموزش غنی‌سازی زندگی زناشویی بر اساس رویکرد هیجان مدار بر بهبود الگوهای ارتباطی زوج‌ها

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش غنی سازی زندگی زناشویی براساس رویکرد هیجان مدار بر بهبود الگوهای ارتباطی زوج ها بود. روش: روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی و طرح مورد استفاده، طرح پیش آزمون-پس آزمون دو گروهی (کنترل-آزمایش) بود. از بین جامعه آماری زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر گرگان که به منظور بهبود رابطه زناشویی خود مراجعه کردند، 30 زوج داوطلب به صورت هدفمند انتخاب شده و به تصادف به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش در 8 جلسه سه ساعته آموزش گروهی شرکت کرده و گروه کنترل به عنوان فهرست انتظار، هیچ مداخله سازمان یافته ای دریافت نکردند. به منظور سنجش متغیر وابسته از پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنس و سالاوی (1984) استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج تحلیل داده ها نشان داد آموزش مبتنی بر رویکرد هیجان مدار در شرکت کنندگان گروه آزمایشی به نسبت گروه کنترل بر بهبود الگوهای ارتباطی زوج ها تاثیر داشته است (p<0.01). همچنین آزمون پیگیری نشان داد اثر آموزش غنی سازی زندگی زناشویی براساس رویکرد هیجان مدار ماندگار بوده است و بین میانگین های مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری مشاهده نشد (p<0.01). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش تاثیر آموزش غنی سازی زندگی زناشویی براساس رویکرد هیجان مدار را در بهبود الگوهای ارتباطی زوج های تازه ازدواج کرده، مورد تایید قرار می دهد.

Investigating the Effectiveness of Marital Life Enrichment Education Based on Emotional-focused Therapy on Improvement of Couples' Communicational Patterns

Purpose: The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of educational package for enrichment of marital life based on emotional focused therapy (EFT) on the improvement of couples rsquo; communicational patterns. Methods: The research method of the study was pseudoexperimental in which pretest and posttest for the two control and experimental groups were used. To do so, 30 couples were selected purposefully from the population of couples who referred to the counseling centers in the city of Gorgan, Iran for improving their relationship. They were then randomly assigned to control and experimental goups. The experimental group participated in 8 threehour sessions of group education, while the control group on the waiting list did not receive any particular intervention. In order to assess the dependent variable, Communication Patterns Questionnaire (Christensen Sullaway, 1984) was used. The data were analyzed using covariation analysis. Findings: The results of the data analysis indicate that education based on EFT was more effective in improvement couples rsquo; communicational patterns for participants in the experimental group, than those with no such intervention in the control group (p<0/01). Furthermore, posthoc test shows that the effect of education in enrichment of marital life based on EFT was stable and no significant difference was identified between the averages of pretest and posthoc test stages (p<0/01). Conclusions: The results approve influence of education about enrichment of marital life based on EFT on improvement of newly married couples rsquo; communicational patterns